Azerice Evlilik ilanlarim

SUSANOGLU - Kum Cenneti 

Susanoglu, Mersin'in denize yakin sirin ve kucuk beldelerinden biridir. Kum cenneti olarak anilmasinin nedeni 5-6 metre uzunlugunda mukemmel bir plaja ve deniz kumuna sahip olmasidir. Susanoglu'nun kumu sicak ve yumusaktir. Denizi ise sigdir; kiyidan bir 20 metre sonra bile derinlik bir bucuk metreyi gecmez. Genelde hafif dalgalidir. Suyu seffaf ve temizdir. Denizin tuzu Ege'ye gore neredeyse hic yoktur. Tam cocuklara ve yuzme bilmeyenlere gore bir denizi vardir.

Susanoglu'nda yerlesim siteler halindedir. Yerlesim kumsalin biraz uzaginda baslar. Mersin tantunisiyle unludur. Susanoglu'nda da tantuniciler cok bulunur. Genellikle ilcenin yerli halki kendilerine evlerin arasina minik dukkânlar yapar. Gece de oranin arkasina yaptiklari yataklarda uyurlar. Ozellikle oglen saatlerinde sahilde ve sahile giris yerlerinde saticilar haslanmis misir, soguk icecekler, dondurma, ara sira pazi, semizotu, patlican gibi sebzeler ve simit satarlar.
Geceleri insanlar sitelerin onunde yuruyuse cikarlar. Cocuklar bisikletleriyle, buyukler ise cocuklarinin ay cekirdeklerinin coplerini yerlere atarak gezerler. Cocuklar icin eglence yerleri, lunaparklar, sirkler de vardir. Yollarin etrafinda dondurmacilara, sebze satan yasli kadinlara, kuruyemiscilere, ivir zivir satanlara rastlanir. İnsanlar etrafta tantuni, gozleme, borek ve pide satarak gecinir. Susanoglu'nun kunefecileri de dogrusu pek meshurdur.

Susanoglu'nda hava yaz kis cok sicaktir. Sicakligin 5 dereceden asagi dustugu gorulmez. Hava cok nemlidir. Ozellikle disarida gezinirken insani ter basar, kiyafetleri vucuduna yapisir. Bu nedenle insanlar sabah 7'den aksam 9'a kadar denizdedir. Deniz genellikle tiklim tikis olur. Her adiminda birilerine carparsin. Ama bos oldugu zaman, ozellikle sabahlari deniz olaganustudur. Dalgalar az, eglence boldur. Ozellikle temmuz ayinda denizin en temiz ve en sakin oldugu zamandir. Haziran ayinda deniz cekilmez olur. Her taraftan ruzgârlar eser, dalgalarin boyu buyudukce buyur. İlkbahar ve yaz aylarinda en az bir ya da iki kez yagmur yagar. Kar ise kisin bile ugramaz Susanogluna. Susanoglu'nda aradiginiz her seyi bulabilirsiniz. Supermarketler, firinlar, sosyetik magazalar, tenis kortlari, futbol ve basketbol kapali ve acik sahalari, masaj salonlari, kuaforler... Turkiye'nin dort bir yanindan evlerin satildigi bir emlakciye bile rastlamak mumkundur bu ilcede.

Susanoglu'nda civil civil kus sesleri arasinda sabahin erken saatlerinde kalkmak cok guzel bir duygudur. Kuslar sanki size gunaydin der gibidirler. Eger sabahin erken saatleri ise gunes hafifce odanin icine vurur. O isikla ve kuslarin ince sesleri ile uyanmak icinize bir sevinc doldurur. Sabahlarin ayri bir serinligi vardir. Sabah insanlar ekmek almak icin firina, aksama yemek yapmak icin malzeme almak ve kahvalti icin gerekli seyleri almaya marketlere kosarlar. Herkes oralarda sira bekler. Bu arada insanlar konusup kaynasir. Oralarda herkes birbirini tanir, herkes arkadastir. Cocuklar her aksam birlikte oyun oynar.

 BOZBURUN

Denizin ortasindan gecen kumdan bir yolun oldugu, suya dalacakken arkanizdan bir arabanin gectigi, o sirada da bir bisiklet zili duydugunuz bir yer biliyor musunuz?
Ben biliyorum, kentlesmeden uzak kucuk bir deniz parki; Bozburun.
Bozburun deyince akla ilk ne gelir? Muhtemelen hicbir sey. Cunku orasi oyle bir yer ki, guzel ama tenha, kucuk ama sira disi. Gozlerden uzak, ilgilerden de. Kalabalik olmadan guzel kalmis bazi yerlerden biridir Bozburun. Sessiz ve huzurludur orasi, egzoz dumani yerine, denizin o tuzlu ve serinletici havasi doldurur cigerlerinizi.

Ve denizi. Harika ve temizdir Bozburun denizi. Bir koy turkuvaz renginde sulara sahiplik yaparken, hemen kayalarin diger ucunda obur bir koysa koyu lacivert sularla dans eder. Lacivert olmasinin yani sira baktiginizda dibini gorebilirsiniz suyun. Tabi suyun dibinden baska seylerde gorebilirsiniz; baliklar, mercanlar, yosunlar ve denizin tabanina hayat veren daha bircok sey. Ne yazik ki son zamanlarda bidonlar, kullanilmis tenekeler, posetler, cam siseler de gorunmeye basladi bu engin maviliklerde. Bir gun suya baktigimizda dibindeki copleri ve atiklari gorup, yansimamizdaki gulen yuzun somurtkan bir ifadeye donusmemesi icin kirletmemeliyiz.
İlk gidiste etrafa bakindiktan sonra, filmlerdeki gibi bir yansima cikiyor karsiniza. Sanki bir fotograf karesi gibi, birer kartpostal gibi geliyor. "Ben buraya daha once gelmeliydim!" diye hayiflandiktan sonra en azindan bu guzelligi kacirmadim diye gecirirsiniz aklinizdan.

Marmaris'in oglu Bozburun'da bir guzellik daha yer aliyor; 'Kizkumu'... Bu harika manzara ilk gorenleri soke edebilecek derecede garip ve bir o kadarda eglenceli. Denizin tam derinlestigi yerde baslayan bir duvar gibi, bir kiyidan otekine kadar uzanan ince bir kumdan koprudur. Efsaneye gore, eski zamanlarda civarin kralinin kizi ile bir balikci birbirlerine asik olmus. Ancak, kral kizi balikciyla olamaz... Hal boyle olunca, kiz ile delikanli gizli gizli bulusuyorlar tabii... Kral baba bunu zaman icerisinde ogreniyor ve bir gece takip ettiriyor kizini... Diyorlar ki krala; balikci denizden geliyor, kiz kumsalda onu bekliyor, bulundugu yeri isikla isaret ediyor delikanliya... Kral bir gece askerlerine kizini yakalamalarini ve kumsalda isikla balikciya isaret gondermelerini emrediyor. Delikanli isigi gorunce atliyor kayigina ve kurek cekiyor bir tabur askerin uzerine dogru... Kiz askerlerin elinden kurtuluyor ve kosmaya basliyor sevdigini kurtarabilmek icin ama koyun ta obur ucuna yetismesi imkansiz... Ama sevda bu; kural falan dinlemez, atiyor kendini sulara... İste o anda bir mucize gerceklesiyor! Kizin adim attigi her yer kumsala donusurken pesinden kosan askerler bastikca denize gomuluyor... Kiz kayiga kadar kosabiliyor ancak bir okcu tam o anda delikanliya nisan alip firlatiyor okunu. Kiz ile delikanli birbirlerine sarilmislardir bile ve ok gelip kiza saplaniyor. Derler ki; o kumlar, kizin kani denize karisinca kirmiziya boyanmis... Gorunusu de efsanesi kadar guzel ve ilginc olan Kizkumu, gorenleri hayrete dusurmeye devam ediyor.
Gelindiginde ise bircok yerde kalmak mumkun, ancak bu yarimadanin zevkini ve tadini en cok verebilecek olanlar denizin kiyisindaki kucuk ve sirin otellerdir. Hem ucuz hem de mukemmel bir manzaraya sahip olan bu oteller, ayni zamanda denizde cok yakin olmalariyla da buyuk bir avantaj sagliyor konuklarina.

Butun bunlar iyi hos da buranin hic mi kusuru yok diyorsunuz degil mi? Tek kusuru buraninda kentlesmeye baslayabilecek olmasi. Ne de olsa biz insanogluyuz hem guzelligi hem de kotulugu yaratabilen. Tek kusuru oranin, bizizdir. Tek kusuru oranin orayi kirleten bizlerdir. Buna ragmen orasi yillardir guzelligini koruyor. E, ne de olsa orasi mutluluk taci Bozburun degil mi?

 SAFRANBOLU

Safranbolu ismini duyar duymaz aklima orada gordugum guzellikler geliyor. Hidirlik tepesinden tum Safranbolu'yu seyretmek, sanki dunyanin en guzel manzara tablolarini seyretmek gibiydi. Hicbir ev farkli degildi, hepsi ayni renk, ayni guzellikte Turk evleriydi. Safranbolu'daki evlerde kalmak beni cok mutlu etmisti. Otel cok guzeldi, kendimi asirlar oncesine yolculuk etmis gibi hissettim. Odalarda pek cok ahsap esya vardi. Tavandaki cicek motiflerinden cok etkilendim. Koridorda ise cok eski bir radyo duruyordu.


Otelin sahibi bizi iki gun misafir etti. Safranbolu'nun insanlari cok misafirperverdi. İlcede neredeyse hic trafik gurultusu yoktu; sokaklar huzurlu ve sakindi. Yollar tastandi, hic asfalt yol gormedim. Zaten yollar daracikti. Her yer dukkan doluydu, ozellikle de lokumcular pek boldu. Dukkanlardan birinde bize safran cicegiyle yapilmis safran lokumunun yaninda safran cayi ikram edildi. Gercekten nefis bir tadi vardi. Sabah Safranbolu'daki bir caminin onundeki gunes saatini gordum.
Safranbolu en cok geleneksel evleriyle taniniyor. Karabuk ilinin en buyuk ve en gelismis ilcesiymis. Safronbolu'nun hem dogal guzelliklerine, hem de tarihi dokusuna hayran kaldim. Osmanli doneminden kalan hanlar, camiler, hamamlar, cesmeler, kopruler ve hele hele o essiz konaklara bayildim.
Terk edilmis eski konaklar 90'li yillarin basindan bu yana otel ya da lokanta haline getirilmis. El sanatlari canlandirilmis. Safranbolu'daki tum yoresel halk oyunlari Safranbolu dugunlerindeki cengi oyunlarindanmis. Oyunda soylenen turkunun ikinci misralari tekrarlaniyormus.

Safranbolu'da sayisiz guzel yerler var. Bu yerleri gezmeden Safranbolu'dan gidilmez. Bunlardan ilki Hidirlik Tepesi'dir. Turklerin Safranbolu'ya geldiklerinde ilk konakladiklari yermis burasi. Hidirlik Tepesi'nde Kurtulus Savasi'ndaki kahramanlardan bazilarinin mezari bulunmaktadir. Hidirlik Tepesi'nden tum Safranbolu'yu seyretmekten cok mutlu oldum.
Safranbolu'ya "Muze kent" denmesinin nedeni geleneksel evleri. Ulkemizin tumunde bulunan, yaklasik 50 bin kadar korunmasi gereken kultur ve tabiat varliginin 1.131 tanesi Safranbolu'da bulunuyormus. Bu kulturel zenginlik Safranbolu'yu "muze kent" haline getirmis.
Yuzyillardir geleneksel evleri korumaciliktaki basarisi, kente "korumanin baskenti" unvanini da kazandirmis. Safranbolu evleri, 18 ve 19'uncu yuzyillardaki yasama bicimini yansitirmis. Bu ilcede yaklasik 2 bin geleneksel Turk evi bulunuyor. Safranbolu evlerinin 800 kadari devlet tarafindan korunmaktaymis. Aslina uygun dekore edilmesi gerekiyormus bu evlerin.


Safranbolu yemek kulturu acisindan da dogrusu cok zengin bir ilce. Safranbolu'ya gidenler mutlaka "kuyu kebabi"ni tatmalidir. Kuzu eti kancalarla ozel hazirlanmis kuyuya sallandiriliyor, odun atesinde pisiriliyor. Nefis kuyu kebabini cok begeneceginizi dusunuyorum. İlcede hamur isleri de cok zengin; Safranbolu bukmesi'ni tatmayi lutfen unutmayin. Pidenin icine kavrulmus kiyma, sogan, pazi veya ispanak konuyor. Pisince uzerine tereyagi suruluyor, kiren surubuyla birlikte yeniyor.
Dunyanin en zor acan cicegi olan Safran cicegi Safranbolu'da yetisiyor. Safran ciceginin kilosu 15 bin dolari buluyor. Safran ciceginin altinla es tutuldugu soyleniyor. Safran ciceginin rengi genellikle mor oluyor, bu cicegi kirmizi renkte bulmak neredeyse imkansizmis.
Hizar Magrasi, Bulak Magrasi, Duzce Kanyonu, Tokatli Kanyonu ve Sakaralan Kanyonu Safranbolu'nun dogal guzelliklerinden. Bulak Magrasi Bulak koyu ile Safranbolu ilcesi sinirinda bulunuyor. Bu magaranin icinden akan nehir, 15 metrelik bir selaleden duserek kucuk bir gol olusturuyormus. Ardindan da yeraltina karisiyormus.
Hizar Magrasi ise Safranbolu'nun Danakoy koyunde. Magaraya buyuk bir agizdan giriliyor, icinde bir ana galeri ve iki yan pasaj bulunuyor. Duzce Kanyonu Safranbolu'daki en ilgi cekici kanyon. Tarihi tas kopruler ve su kemeri muhtesem..
Safranbolu gercekten cok hostu. Tarihimizi gozlerimizin onunde canlandiran muze gibi ilce olduguna karar verdim. Herkesin gitmesini ve oradaki kulturel zenginliklerimizi gormesini dilerim.

 KAPADOKYA

Annem Bodrum'dayken biz de evde bos bos oturuyorduk. Babama, hadi yarin Kapadokya'ya gidelim, dunyanin her yerinden turistler geliyor, biz de gidelim mi, dedim. Babam, peki dedi. Ve hemen yola koyulduk...
Peri bacalarini gordugum an, iste geldik dedim. İlk gun Uchisar'a gunesin batisini izlemeye gittik. Uchisar gercekten cok guzeldi. Uchisar'a doyamadigim icin ikinci gun tekrar gittik. İkinci seferde de ilkinde oldugu gibi en tepeye ciktik. Kalesiyle unlu Uchisar'da bir zamanlar Hiristiyanlar yasarmis. Kale icindeki gizli yollar saklanma amacli kullanilmis. Kalenin en ustunde 3 tane mezar gorduk. Kayalar oyularak olusturulmus mezarlardi bunlar. Kale icindeki gecitlerin darligindan oturu, rehberimizin anlattigi bir efsaneye gore cucelerin yasadigi yer, diye anilirmis burasi.

İkinci gun, Uchisar'dan sonra peri bacalarini gezdik ve Avanos'a gittik. Peri bacalarinin icinde restoran aradik ama bulamadik. Ben Avanos'ta teyzemlerin restoranina kalemlik seklinde bir comlek yaptim. Yaptigim comlege restoranin adini yazdim: "Kalabalik". Peribacalarinin, yani dunyanin gorulmeye deger yerlerinden birinin bizim ulkemizde olmasi gercekten cok onemli. Bu kadar guzel bir dogal yapiya sahip oldugumuz icin cok sansliyiz.
Gezimiz devam ediyordu, comlekciligin vatani Avanos'daydik. Avanos'ta da Hititler'den beri cark cevirip canak-comlek imalatiyla ugrasildigini ogrendim. Bu el sanati ile ben de ugrastim. Avanos'un daglarindan ve Kizilirmak'in eski yataklarindan yumusak ve yagli kil topraklar eleniyor ve iyice yogrularak camur haline getiriliyor. Cark adi verilen ve ayakla dondurulen tezgah uzerindeki camurun maharetle sekillendirilmesiyle istenilen canak yapilmis oluyor.

Turkiye'nin en uzun nehri Kizilirmak'in, Avanos yakinlarinda suladigi tuflu (kumlu), killi topraklar nedeniyle eski zamanlarda adina yakisir bir kizilliga burunuyor. Barajlarin insasindan sonra bu ozelligi genelde yok olmustur. Yorede yemek kaplari, su testileri, kislik yiyecek saklamak icin comlek ve su kuplerinin taninmis canak urunlerinden oldugunu ogrendim.
Peri Bacalari'nin olusum oykusu de cok ilgimi cekmisti. Vadi yamaclarindan inen sel sularinin ve ruzgârin, tuflerden olusan yapiyi asindirmasiyla, peri bacalarinin olustugunu ogrendim.
Peri bacalarinin olusumunda, ruzgâr etkisinden cok yagmur sularinin yuzeydeki akisinin daha onemli oldugunu ogrendim. Yagmur sularinin bu kadar etkili ve guclu yuzey akintisi olarak gelismesine ise en onemli etken bitki ortusunun azligi ve tuflerin gecirimsizliginin sorun oldugunu anladim. Peri bacalarinin caplari 1 metre ile 15 metre arasinda degisiyor. Kapadokya'da erozyonun olusturdugu peribacalari sapkali, konili, mantar bicimli, sutunlu ve sivri kayalar. Peribacalarini yogun olarak Avanos - Uchisar - Urgup ucgeni arasindaki vadilerde gorduk.

Ucuncu gunumuzde balonla yolculuk yaptik. Balonu once helyum gaziyla sisirdiler. İki Cinli abla ile ayni balondaydik. Onlarla balon sisene kadar ve balon yolculugumuz sirasinda cok guzel vakit gecirdik. Sonra alev sayesinde yukseldik. Usuyordum, bunun yuzden de aleve yaklasiyordum, ama alevden korktugum icin de yine geri cekiliyordum!
Balon maceramiz ardindan, aksam yemegi icin "Karakus" adli peri bacalarindan yapilmis restorana gittik. Bu restoranda semazen gosterisi esliginde yemegimizi yedik. Semazen gosterisinin en onemli ozelligi ortamin sessiz olmasi. Sonra, yoreye ozgu bir dans izledim. Hem cok guzel, hem de cok degisikti.
Kapadokya cok guzeldi, ama artik donuyorduk. Ulkemizin tarihsel derinliklerine yaptigimiz bu seyahatin kulturel ve gorsel dunyami zenginlestirdigini ve yuzume unutamayacagim bir gulumseme ekledigini dusunuyorum...

IZMIR

Hic Izmir'e gittiniz mi? Gitmediniz mi? O zaman bu yaziyi okudugunuzda, kim bilir, belki de hemen gitmek isteyeceksiniz.
Biliyorsunuz Selcuk'ta Efes Antik Kenti vardir. Tam masalsi bir yerdir orasi. Antik kentte asirlar oncesine yolculuk yapmis gibi buyuleneceginize eminim.

Izmir Kurtulus Savasi oncesinde Yunanlar tarafindan isgal edilmistir. Kahraman Mehmetcik bu guzel ili Yunanlarin elinden kurtarabilmek icin cok kan doktu, pek cok askerimiz sehit oldu. Hatiralarla, anilarla ve tarihimizle dolu bir il Izmir. Pek cok uygarliga ev sahipligi yapmis, pek cok savasa sahne olmustur Izmir.
Izmir'de cok cesitli otlar yetisir. Uzerine basip gectigimiz, adini bile bilmedigimiz pek cok otu Izmirliler pisirip yerler. Hem yemek olarak, hem de ilac olarak kullanirlar bu otlari. Zeytin ve zeytin urunleri cok meshurdur. Cunku cok fazla zeytin agaci vardir. Yemeklerinin cogu da zeytinyaglidir. Bol zeytinyagi uretirler ve tabi ki bol zeytinyagi tuketirler. Izmir'e gittiginizde mutlaka bu yemeklerin tadina bakmalisiniz. Tabi ki balik, kalamar, ahtapot gibi deniz canlilariyla salatasini da yemeden donmemelisiniz. Aceleniz varsa, kumru ve ayran yiyebilirsiniz. Ancak, kumru aliskanlik yapar, soyleyeyim! Uzerine de lokma veya daha hafif bir tatli isterseniz sakizli dondurma yiyebilirsiniz. Sabah kahvaltisinda ise boyoz ve cay ikilisini tavsiye ederim.

Gunumuzde oldukca modern kiyafetler giyen Izmirliler, eskiden Ege bolgesine has geleneksel kiyafetler giyerlermis. Insani oldukca sicakkanli ve konukseverdir. Geleneksel danslarinin en sevileni ve en unlusu Zeybek'tir. Kulturumuzu en iyi yansitan illerden biridir.
Izmir nufus yogunlugu siralamasinda ucuncu sirada yer alir. Konum olarak da harika bir yerdedir. Denize kiyisinin olmasi en buyuk sansidir. Izmir'e gittiginiz zaman evde kalmak istemezsiniz. Her gun dolasmak ve denize girmek isteyeceksiniz. Hava sicak olmasina ragmen nemli olmadigi icin bunaltmaz. Haritada girintili cikintili bir sekilde gosterilen kent Ege Bolgesi'ndedir. Turizm acisindan gelismis ve eglencesi, havasi, denizi, aktiviteleri yani sira otelleri ile de unludur. Gercekten eglenceli ve hareketli bir yer, mutlaka gormelisiniz.

Yaz aksamlari guzel sahillerinde bir yuruyus kesinlikle size iyi gelecektir. Hareketli muzigi, koylari, deniz aktiviteleri, havuzlari, gece eglence mekanlari, restoranlari ile unlu, doga guzelligi denilince aklima ilk gelen Cesme Izmir'in ilcesidir. Sorf yapamiyorsaniz bile Alacati'da sorf yapanlari izleyin, Dalyan'da balik yiyin, Ilica'da termal havuzlara girin, Pasalimani'nda veya Cesme cikisinda Tepe Kahve'de koy kahvaltisi yapin. Illa ki Ayayorgi koyunda denize girin. Dalyan'da balik yiyemediyseniz donus yolunda mutlaka Urla'ya ugrayin. Balik yaninda kac cesit meze ve zeytinyagli ot gelebilir ki, diyenler icin sasirtici olacaktir! Haydi, hos bir tatil sizi bekliyor.
Alisveris yapmak isterseniz, bir onerim olacak: Tarihi Kemeralti Carsisi. Icinde otantik kafeleri olan, tarihi bir acik hava alisveris merkezidir. Orada her seyi bulabilirsiniz. Unlu markalarin urunlerini satin almak istiyorsaniz da Alsancak'a gitmelisiniz. Kapali alisveris merkezleri de var ama tercihinizin deniz kokusuyla acik havada alisveris yapmak olacagini dusunuyorum. Yorulursaniz mutlaka sahildeki kafelere oturup iceceginizle beraber patates pomfrit yiyin. Vapura binip Karsiyaka'ya gecmeden de sakin donmeyin.
Tum bunlari okuduktan sonra hâlâ gitmek istemediginize emin misiniz? Benim dogdugum ve ismimi aldigim sehir olan Izmir, sizi de derinden etkileyecektir. Izmirlilerin ve orada yasayanlarin, doganlarin Izmir askini anlamak icin bence yarindan tezi yok, yola koyulmalisiniz!..

 SILIFKE 

Bu yil da, yaz tatilimi Silifke'nin deniz kiyisinda bulunan Atakent beldesindeki yazligimizda geciriyordum. Silifke'nin denizi yazlari cok guzel oldugu icin, turistler tarafindan ilgi goren ve oldukca sicak bir tatil beldesidir. Yazlari cok kalabalik olur. Insanlar vakitlerinin cogunu deniz kiyisinda gecirirler.
Burada denizden baska gidilecek bir cok yer oldugunu babamdan ve annemden duymustum. Uzun zamandir merak ettigim Silifke'nin en cok ilgi ceken diger yerlerini incelemek aklima geldi. Bize en yakin yerlerden biri olan Cennet Cehennem'i ziyaret etmek istedigimi babama soyledim.

Sicak bir temmuz gunu annem, babam ve ben arabayla Mersin istikametine yoneldik. Tahminen ana yol ustunde 10. km'de kuzeye dogru sapan Cennet Cehennem Obrugu yazili sari tabelayi gorduk. Kendiliginden olusan dogal cokuntuye obruk dendigini de ogrenmistim. Burasi taze balik yemekleri ile meskur Narlikuyu beldesi idi. Kuzeye dogru, kisa bir sure yokus yukari ciktiktan sonra, istedigimiz yere vardik.
Ilk bakista, dogal cokuntu sonucu olusmus iki cukur gorduk. Bize anlatilan bilgilere gore, Cennet olarak adlandirilmis cukura merdivenle 455 basamakla indik. Agiz genisligi bazi noktalarda 200 metre civarinda olan Cennet cukurunun en derin noktasinin 70 metre oldugunu ogrendik. Burasinin, bir yeralti deresinin kimyasal erozyonla tavaninin cokmus olabilecegi bir cukur oldugu anlatildi.
Cennet cukurunun 300 basamakla inilen bolumunde, cok eski yillarda yapilmis bir kilise oldugunu gorduk. Sonra magaranin icindeki derinlikte bir yeralti deresinin sesini duyar gibi olduk. Buradaki gezimizi tamamlayarak Cehennem cukurunu da gormek icin oraya yoneldik.
100 metre ileride son derece sarp, inmenin mumkun olmadigi Cehennem cukurunu gorduk. Buraya belki de urkutucu derinliginden oturu Cehennem denmistir, diye dusundum. Tabelalardan ogrendigim kadariyla, tarihi kaynaklara gore bu obruklarin icindeki bazi taslarin uzerindeki yazilar, antik donem Yunan kulturunun urunuymus.
Bu kadar guzel turistik degerleri barindiran Silifke'nin yemeklerini tatmadan gezi tamamlanmis olmazdi. Giristeki lokantalardan birine girdik. Lokantada hangi yemeklerin oldugunu sormaya gerek kalmadi. Cunku Anadolu kadinlarinin sacda sikma yapmak icin bazlama ve borek actiklarini gorunce sikma ve ayran siparisi verdik. Bunlari buyuk bir istahla yedik ve doyduk.
Anadolu kadinlarinin kiyafetleri cok ilgimi cekmisti. Salvar ve yemeni hepsinde vardi. Erkeklerde de siyah salvar ve kasket sapka yoresel kiyafetti. Gordugum deve de ilgimi cekti. Deveyi guzelce suslemislerdi ve insanlar sirayla onunla fotograf cektiriyorlardi.
Artik ayrilik zamani gelmisti. Oradaki gorevlilere sicak ilgilerinden dolayi, tesekkur ederek ve tekrar ziyaret umidiyle ayrildik. Gezi beni cok etkilemisti. Yurdumuzda gercekten gezilip gorulmeye deger cok guzel yerler oldugunu dusunum. Kultur gezisi yapmak cok hosuma gitmisti. Benim icin cok degisik ve guzel bir gezi oldu. Yolu dusen herkesin Cennet Cehennem'e ugramasini tavsiye ederim. Ayrica, yore insanimizin iyilikseverligi, konukseverligine yakindan tanik olmak beni gercekten cok mutlu etti.

BOZCADA

Geyikli'de bekliyorum simdi, muhtesem denizi izliyorum. Tatli bir ruzgar esiyor, ne usuyorum, ne terliyorum. Denizin ustune dusmus gunes, gozlerimi alamiyorum! Cocuklar denize giriyor, kumdan kale yapiyor, burada beklemek hic de sikici degilmis meger, ama feribot geldi, bu muhtesem manzarayi izlemeyi yarida kesmem gerekiyor! Feribota biniyorum, 5-10 dakika sonra duduk caliyor, basliyor deniz yolculugumuz. Ruzgar bedenimi oksayip geciyor uzerimden, yavas yavas havanin kararmaya basladigini hissediyorum. Simdi adanin o piril piril isiklari gorunuyor, yaklastikca beliriyor, beliriyor ve feribot duruyor. Yarim saatlik yolculugumuz boylece son bulmus oluyor.
Ada'ya ayak basiyorum! Artik aksam oluyor, gece hayati basliyor... Arabayla pansiyona giderken, elinde dondurmalarla genc kizlar, barlarda saraplarini icen insanlar, yavas yavas adanin sehrinden cikip sakin, karanlik kivrimli yollara daliyoruz. Ve iste gorundu bizim pansiyon. Gulten teyzemiz sevincle karsiliyor bizi; Gulten teyze cok eski bir aile dostumuzdur, babaannemin cok iyi arkadasi, ayrica cocuklari da eskiden amcalarimin, babamin kuzenleriyle buyumus. Bu pansiyon, koskocaman bahcesi, uzum baglari ve dut agaci olan, Poyraz Limani'nin arkasinda bir pansiyon. Minnacik bir mutfagi, bahcesinde tahta masalari olan bir pansiyon. Bahceye girdigimde, babaannemin kiz kardesi Neriman babaannemi, kizi Sare teyzeyle Zeynep ablayi, torunlari Hale, Elif, Kaan ve Sena'yi goruyorum! Icim sevincle doluyor...

Sabah erkenden cikiyoruz. Ilk durak kilise. Eskiden bu adada cogunlukla Rumlar yasadigi icin burada bir kilise bulunuyor. Kilisenin goruntusu ilginc gelmistir hep bana... Pazar gunleri gorurum adada sayilari hayli azalmis olan Rumlari! Kiliseden ciktiktan sonra, adanin o unlu sokaklarini dolasmaya koyuluyoruz. Babam elinde fotograf makinesiyle o sirin butikleri, rengarenk begonyalari, evlerin kapi esiginde oturup sohbet eden o eski ada insanlarini goruntuler hep...
Sonunda Ayazma Plaji'na geliyoruz. Burasi adanin en gozde plaji, ne ararsaniz bulursunuz. Butun su sporlari etkinlikleri burada yapilir. Adada daha pek cok plaj bulunuyor; Mermerburnu Koyu (Akvaryum), Habbele... Denizde guzelce yuzuyorum, sonra iskeleye dogru yola cikiyoruz. Buranin en sevdigim yani ise, denizi izleyerek elmali soda icmektir.
Yavas yavas gun batiyor, tabii biz de kosa kosa Polente'ye gidiyoruz. Polente, Bozcaada'nin elektriginin uretildigi devasa ruzgar gullerinin ve denize bakan bir ucurumun bulundugu bir yer. Coluk-cocuk, anne-baba, herkes gunbatimini izlemeye buraya gelir aksam olunca... Deniz, turuncu battaniyesini uzerine ceker, gunes evine giderken ay da onun yerini alir, sonra da herkes dagilir.
Bizim, Bozcaada'da buyuk, tastan yapilma, Osmanli zamanindan kalma, kocaman bir bahcesi olan bir evimiz var. Bu evi buyuk dedem yaptirmamis ama almis. Simdi evin o kocaman tahta kapisindan iceriye giriyorum. Sofanin tavaninda, rengarenk islemeler, guller, papatyalar, menekseler var. Evin duvarlari ve mobilyalar genellikle turkuvaz renkte.
Simdi, buyuk dedemin odasina giriyorum, eskiyi andiran bir koku var odada. Iki kisilik eski bir yatak ve karsisindaki tozlu bir dolaptan ibaret bir oda burasi. Sanki simdi babaannemler sofada oynuyor, buyuk dedem kitaplara dalmis, buyuk babaannem mutfakta yemek pisiriyor... Bir huzun doluyor icime, yavas yavas tahta merdivenlerden cikiyorum ve merdivenin hemen yanindaki odaya giriyorum.

Burasi babaannemin babaannesinin yattigi yatak odasi...Iyice eskiyi dusunuyorum, cok cok eskiyi. Sonra yan odaya geliyorum, duvarda fotograflar, yerde sadece bir yatak ve mavi tahta zeminin gicirtilari... Yine bir huzun kapliyor tum benligimi... Koskocaman, eski bir evde tek basina kalmak urpertici olsa gerek diye dusunuyorum.
Eski tahta islemeli bir dolap ilisiyor gozume. Aciyorum, deriden, guzel ama tozlu bir canta buluyorum orada. Icinde ilaclar ve eski bir fotograf duruyor. Merdivenin sagindaki odaya, yani buyuk dedemin buyuk, kocaman, beyaz koltugunun bulundugu odaya giriyorum. Koltugun eninin bu kadar genis olmasinin sebebi, buyuk dedemin bu koltuga bagdas kurarak oturmasiymis. Cok kucuk bir oda ve odanin icinde buyuk bir pencere, karsisinda ise tirnagini dokundursan kirilacak olan curumus tahtali, turkuvaz renkli sus demirleri bulunan minik bir balkon var. Bu balkon bahceyi goruyor, sonra hemen yanindaki odaya, yani iki yatakli ve bir sus masasinin bulundugu babaannem ve kiz kardesinin yattigi odaya giriyorum. Yine eskileri hatirlatan bir hava var. Hemen yanindaki odada ise, kucuk yatak dosegin bulundugu bir oda bulunuyor. Los, anilarla dolu bir oda.
Simdi yine sofaya iniyorum, mutfaga giriyorum. O tahta islemeli mavi dolaplari inceliyorum. Iste evin en guzel bolumune geliyorum simdi; balkona... Koskocaman bir balkon, kirmizi eski koltuklar ve yumusacik hali. Tum bunlar bana gecen seneyi hatirlatiyor. Ailecek gelmistik buraya, tum kuzenler, anneler, babalar... Butun odalar dolardi o zaman, ev yine eski coskusuna donerdi. Geceleri hep birlikte balkonda otururduk, yemek yerdik. Bu balkon bahceye bakiyor, kocaman bahceye. Babamin anlattigina gore, bu bahcede eskiden, simdi yikik dokuk olan, o zamanlar ise masmavi berrak suyun icinde yuzen, rengarenk baliklarla dolu bir sus havuzu, etrafinda gezinen gorkemli tavus kuslari, etrafta yemyesil cimenler, goz alici renklerde begonyalar varmis. Arkada ise horozlar, tavuklar, guvercinler, bir dolu hayvan olurmus.
Simdi de evin en alt katindayim. Burada eski bir banyo ve orumcek aglariyla kapli bir depo var. Gercekten korkunc ve gizemli bir yer burasi! Yukari ciktigimda, sofanin hemen karsisindaki odaya, oturma odasina giriyorum. Tozlu kitaplarla dolu, eski, yumusak, kadife koltuklarin oldugu bir odadayim. Evin tum odalarini gezdim. Simdi evden cikiyorum. Tum bunlari dusununce, aradan uzun bir zaman gecmis gibi geliyor sanki bana.

AYVALIK

Buraya "zeytinler kenti" dememin nedeni cok fazla zeytin agacinin bulunmasi.
Burasi bircok anilarimla cok fazla ormanin ic ice oldugu ve tam anlamiyla mukemmel bir denizi olan Ayvalik.
Beyaz guvercinin gagasindaki barisin simgesidir zeytin dali. Her derde deva, saglik mucizesi zeytinyagi... Insanligin vazgecilmez dostu, zeytin agaciyla tanisikligi tam 8 bin yil oncesine dayanmaktadir. Efsaneye gore tufana yakalanan Nuh Peygamberin gemisinden ucurdugu beyaz guvercin, bir sure sonra gagasinda bir zeytin daliyla geri donerek, tufanin bittigini haber vermistir. Bu nedenle zeytin dali ve beyaz guvercin barisin simgesi olmustur. Zeytinden sabundan zeytinyagli kolonyaya kadar pek cok urun elde edilir.

Ayvalik mutfagi basta zeytinyaglilar olmak uzere, deniz urunleri ve bu yorede yetisen cesitli otlardan olusur. Bunun yani sira Ayvalik tostu, lor tatlisi, Girit dondurmasi ve leblebisi meshurdur. Hamsi baligi buyuklugunde olan Papalina ozellikle Alibey (Cunda) adasinda yenir. Bu baliktan bir yiyen bir daha yemek ister.
Tam anlamiyla mukemmel olan Ayvalik'in denizi akillara durgunluk veriyor cunku denizde hic cop ya da yosun bulamazsiniz. Bir de denizde her renkte taslar vardir. Bu taslari denizden cikarirsaniz rengini kaybeder. Ayrica sahildeki kumlar cok ince ve yumusaciktir (Sarimsakli).
Ayvalik'in batisinda Ege Denizi, kuzeyinde Burhaniye, guneyinde Dikili yer alir. Bu guzel ilcede hava, poyraz, lodos, imbat ve meltem ruzgârlarindan dolayi yazlari sicak ve kurak, kislari ise ilik ve yagmurlu gecer.


Ayvalik'in camileri, kiliseleri ve manastirlari gorulmeye deger yerlerdir. Cam ormanlariyla kapli Ayvalik adalarina hâkim yuksek bir tepe olan Seytan Sofrasi'ndan ozellikle gunesin batisi izlenmeye deger. Cunda adasi ile sehir merkezini birlestiren kopru, Turkiye'nin ilk bogaz koprusu olma ozelligine sahiptir. Kucuk ama sirin bir koprudur. Patrica denilen koyda, eski tas evler, dar sokaklar, cumbali evler ve konaklar mutlaka gorulmesi gereken yerlerdendir. Cumbalari, demir balkon korkuluklari, pencere kafesleri, oymalarla suslenmis balkon oyalari ve tavan motifleri cok hostur.
Yaz aylarinda, cok sayida turist ziyaret eder Ayvalik'i. Gec kalirsaniz bilet bulamazsiniz. Ayvalik'a 30 dakika olan Edremit hava alani ulasimi kolaylastirmaktadir.
Turistlerin cogu yabancidir. Bence, bu turistler kendi ulkelerinde bol oksijen, deniz ve gunesli hava yeterli olmadigi icin geliyorlar. Gelenlerin cogu Midilli adasindandir, cunku cok yakindir. Her Persembe kurulan pazara bin bir cesit taze ot, ucuz giysi, ve ev esyasi almaya geliyorlar. Evimizin tam karsisinda bir otel bulundugu icin gelen turistlerin yasamini izleyebiliyorum.


Ayvalik'ta yapabileceginiz eglenceli seylerden biri de yat gezilerine katilmaktir. Bu geziler cok guzeldir. Sabahtan yata bineriz ve yol almaya baslariz. Cesitli muzikler esliginde dans ederiz, acikinca yemek yeriz, egleniriz. Ciplak Ada, Patrica, Kara Ada, Guvercin Adasi'ni gezeriz. Sonra bir koyda durdugumuzda yuzme molasi verilir, denize atlar, yuzeriz. Sonraki duragimiz Cunda'dir. Buraya geldigimizde bir saatlik molada tarihi yerleri gorup, hediyelik esyalar alip yata biner ve Ayvalik'a geri doneriz.
Denizi, havasi ve dogasiyla insana nese, huzur ve mutluluk veren Ayvalik'i bir kez olsun gormenizi cok isterim.
 
ALANYA

Nasil anlatsam seni tum dunyaya acaba bilemiyorum. O kadar gorkemli, o kadar goz alicisin ki, sanki âsik oluyoruz sana. Senin karsinda dilimiz tutuluyor, konusamiyoruz, bu can seni anlatmaya yetmiyor. Sen cok farklisin. O guzel yaylalarina, o kalene her yil cikiyorum ama, doyamiyorum o havaya, o kokuya, o guzellige. Seni karsilastiramiyorum baska bir seyle, baska bir yerle.
Her seferinde soyluyorum ama yine de sen cok farklisin, dedirtir insana Alanya'nin guzelligi. Sadece buyulemez, âdeta icine ceker insani. Kumsalinin da, daginin da, yerli yabanci turistinin de ustune yoktur. Hele o kalesi... Abartiyorum sanirsiniz ama, insan kendini bir farkli hisseder o yuksek duvarlarin, o asilmaz surlarin ardinda.



Alanya'yi ziyaret eden coktur, ama kimileri pek bilemez tam olarak neler yapmasi gerektigini. Bazen brosurlerden, bazen dostunuzdan duyup da gezmissinizdir ama, bence Alanya'nin gercek yerlisinden ogrenmeden, kentin en guzel yerlerini, nereleri gezeceginizi tam bilemezsiniz. Ben oyle yaptim, hem oranin yerlisinden, hem de babamdan duydugum hicbir sey yanlis cikmadi. Mesela, Alanya'da otel secimi yapmak en zor islerden biridir. O kadar guzel ve cesitli oteller oldugu icin hangi guzelligi tadacaginiza karar veremezsiniz. Ayni zamanda baska zor olan bir sey de yemek ve lokanta secimidir. Her yerde ayni yemeklerin olmamasi, tatlarin farkli ve o kadar kulturun bir arada olmasi restoran secimini zorlastirir.
Dolu dolu eglence ariyorsaniz, hepsini Alanya'da bulabilirsiniz. Yaylalara cekilip basinizi dinleyebilirsiniz. Alanya'ya gidip de yapmadan donmemeniz gereken bir sey de Alanya'nin unlu sahillerinde denize girmek olacaktir. İnsanlarin denize girdigi dogal sahillerde bile kum tuz kadar kucuktur. Denizin berrakligindan, ufuk cizgisini gectikten sonra bile yerin rahat gorunebildigi temiz sahilleri ile unlu olan Alanya, hayatta mutlaka gidilmesi gereken yerlerden biridir.

Alanya sadece gezmek icin degil, ayni zamanda yasamak icin de cok uygun bir kent. Ben bu sehirde omrumun buyuk bir kismini gecirdim ve soyleyebilirim ki, hayatta en guzel, en komik anilarinizi burada yasayabilirsiniz, cunku ben yasadim. Bazen gece yarisi sokaklarinda bazen sabahlari sessiz sahillerinde yurursunuz. Denizin kiyiyi yalayisi ve en yakin diskodaki muzik doldurur kulaginizi. Denizin tuzlu kokusu ya da lokantada cikan bir yemegin mis gibi kokusu buram buram yayilir cevreye. Hem modernlik, hem de huzurdur buldugun. Alanya, sadece sahil demek degildir! Alanya kalesini unutmamak gerekir. En cok da neyini severim bilir misiniz bu kentin? Deniz kenarinda balik tutar insanlar, kimisi karnini doyurmak icin, kimisi yanindaki kediyi beslemek icin... Yanlarindan gecerken, bir "Rasgele" dersin, o insanin gozunde oyle degerlidir ki bu soz!
Bir keresinde, hic unutamam, bisikletimle gezerken hayli hizlanmisim; tam bir yerden donecegim, bilemiyorum gunes mi gecmisti acaba basima, ne olduysa bir anda gozlerim karardi. Hafif hafif onumde bir seyler gormeye basladim, yerde biri ayakkabisini bagliyordu. Bir an dusundum, frene basayim, carparsam da ozur dilerim diye dusundum. Bir an sonra, kendimi yerde, ablami yanimda aglarken gordum. Meger, onumde patenleri acilmis onu bagliyormus, kan gordum yerde; o zaman anladim ki, ya basina sapka takacaksin ya da o sicakta, o kadar uzun sure bisikletle dolasmayacaksin.
Bir baska gun, bu sefer yalniz degilim. Yanimda arkadasim Ahmet var. Gittigimiz otelin kaydiraklarindan sikilinca, farkli sekillerde kaymayi denemeye basladim. Aldim altima kopukten bir tahta, bindim ustune, kaymaya basladim. Tabi o zamanlar pek zekice olamayan hareketler yapiyorum. En son hatirladigim, havuzun disindayim, basimda Ahmet duruyor, bir de orada calisan bir agabey kafama bakiyor. Meger, ben oradan kaymisim tahtayla, sudan sekip karsi duvarda kafami yarmisim!

Alanya'ya asil neden gelmeli biliyor musunuz O guzel sahillerinde guneslenmeye, degisik kulturlerin yemeklerini denemeye, kafanizi dinlemeye gelmelisiniz. İnsaniyla tanismaya, baska kulturlerle kucaklasmaya gelmelisiniz. Hani insan der ya, "gidemedigim ayagima gelsin!" diye, iste Alanya'ya bu yuzden gidersin. Hayatta yasayamadigin ya da daha fazla tatmak istedigin ne kadar zevk varsa onlar icin gidersin. Sadece tatile degil, kisa da olsa, farkli bir hayat yasamaya gidersin.

 KOYCEGIZ

Efsaneye gore, bilinmeyen bir zamanda, gunumuzde Koycegiz'in bulundugu ovayi sular basmis ve dalgalar koca bir kenti yutuvermis. Felaketin seyrine gelenler golun dogu kisminda kalan birkac evi ve insani gorunce, "Butun sehir batmis, sadece kiyida bir koycegiz kalmis!" demisler. Bugun hâlâ golun altinda bir batik sehir olduguna inanilir. Koycegiz'in adinin bu efsaneden geldigi rivayet edilir.
Mugla'nin bir koyu olan Koycegiz, Akdeniz ve Ege bolgelerinin birlestigi yerde bulunur. Yuzyillik muhtesem cam agaclari, sicakkanli insanlari, minik kurbagalari, lacivert denizi, sicacik kumsali, mis kokulu portakal, mandalina, begonville bahceleri, sevimli deniz kaplumbagalari ile gizli bir cennet olmayi hak ediyor Koycegiz.

Kasabaya benzeyen yapisiyla dikkatinizi cekiyor once. Mis gibi kokan ciceklerin kokusunu aldiginizda, buranin masallardan firlamis bir yer oldugunu hemen fark ediyorsunuz. Kucuk ama sirin evler etrafinizi sariyor, sizi birakmak istemiyorlar sanirsiniz. Tabii siz de onlara kolay kolay veda edemiyorsunuz. Daha sonra Koycegiz'in carsisi carpiyor gozunuze, sevdiklerinize veya kendinize Koycegiz'den bir armagan goturmek isterseniz diye, hemen caniniz girmek istiyor carsiya. Ozel hediyelerle cikiyorsunuz carsidan. Aciktiniz, bir seyler yemek istiyor caniniz, denizin kenarindaki kafelerden birine giriyorsunuz. Bir tost yiyorsunuz ve tostunuzun bir parcasini yaniniza gelen sevimli kopeklere veriyorsunuz. Doymuyorsunuz; ama mutlu oluyorsunuz.

Artik cok yoruldunuz, bu kadar maceranin ardindan dinlenmek en iyisi. Otel aramaya basliyorsunuz. Cok fazla luks otel olmasa da, kucuk pansiyonlardan birine gidiyorsunuz. Dusunuzu alip yataga uzandiginizda, yasadiginiz keyifli anilar geliyor akliniza, mutlu oluyorsunuz. Aksam yemegini otelinizde yiyorsunuz; gercekten harika diyebileceginiz yemeklerle doyuyor karniniz.
Yeni bir gune basliyorsunuz; sabah kahvaltisinin ardindan, "Simdi ne yapayim?" sorusu geliyor akliniza. Oradaki gorevlilerden birine soruyorsunuz, gorevliden de "Pek cok etkinlik yapabilirsiniz; doga yuruyusleri, balik avlari... İster guneslenip denize girin, ister kaplicalari gezin" yanitini aliyorsunuz ve hepsini sirayla yapmaya basliyorsunuz
Koycegiz, pek fazla bilinmeyen bir cennet aslinda. Cogu insan buranin adini bile duymamis. Koycegiz'in Ekincik Koyu'nda cok unlu bir yat limani da var. Zamaninda Alain Delon da bu guzel yeri gorme olanagi bulmus, eski cumhurbaskanimiz Turgut Ozal da... Hattâ Turgut Ozal, koyu kiyidan gormus ve buraya yol dosenmesini istemis. Bu sayede, biz Koycegiz'i gezebiliyoruz.
Kesinlikle gezmeniz gereken yerlere Koycegiz'i de eklemeyi unutmayin! Sessiz, sakin, huzurlu bir tatil yapmak istiyorsaniz, Koycegiz'in ilk duraginiz olmasi dilegiyle...

OLYMPOS

Ayaklarınızın altındaki cimenler siz hareket ettikce sesler cıkartarak eziliyorlar. Yemyesil, ulu agacların arasında bir vadidesiniz. Gokyuzunde ısıldayan ve neredeyse her tasa dokunan gunes, yerini bir bahar yagmuruna bırakacak, belli. Ruzgâr can ciceklerini sallıyor ve ona eslik eden yesil agackakan, sen bir melodi fısıldarken kulagınıza derin bir nefes alıyorsunuz; orkide ve papatyaların kokusunu dolduruyor tatlı bir yel icinize. Ancak bunca guzellige ragmen sizi huzursuz eden bir his var, sanki birileri sizi izliyormus gibi. Hisleriniz sizi yanıltmıyor cunku orada her adımda, gece gunduz sizi izleyen on iki Yunan tanrısı var; cunku artık Tanrıların evi Olympos'tasınız.

Antik Lidya'nın en onemli liman kenti olan Olympos, MO 80'de Eudemos (Odemus) isimli Kilikyalı bir korsan tarafından ele gecirilmistir. Kaptan Eudemos'un mezarı, yamacın alt bolumunde bulunan iki lahit mezardan biridir. Mezar, uzerindeki direksiz ve kureksiz gemi kabartması ve dort dizelik bir siir nedeniyle cok ilgi cekmektedir:
"Son limana girdi cıkmamak uzere,
Cunku, ne ruzgârdan, ne de gun ısıgından medet var artık.
Isık tasıyan safagı terk ettikten sonra kaptan Eudemos,
Oraya gomuldu gun misali kısa omurlu gemisi, kırılmıs bir dalga gibi."
Kaptan Eudemos'un ardından 78 yılında Romalılar tarafından alınmıs, sonrasında ise Haclı seferleri doneminde Selcuklu topraklarına katılmıs "Tanrıların sehri"
Eudemos'un mezarına gitmek icin yanından gectigimiz Akdere Cayı'nın gurul gurul akan sularıdır Poseidon'un kudretini gosteren... Gunumuzde suyun buyuk bir kısmı yukarı kesimde sulama suyu olarak el kondugu icin, ozellikle de yaz aylarında kurumaya yuz tutmaktadır. Oysa gecmiste, taskınlarını onlemek icin insa edilmis bir duvara gereksinim duyacak kadar coskuluymus Akdere'nin suları; hattâ bu berrak sularda gemiler dahi yuzebilirmis. Gunumuzde doga ve bereket tanrıcası Demeter'den armagan olan, bakir dogası ile de goz doyuran Olympos'un tamamı arkeoloji ve dogal sit alanı olarak koruma altına alınmıstır.


Olympos'ta en cok ilgi goren yerlerden biri de Yanartas'tır. Efsaneye gore Argos Kralı'nın oglu olan Bellerophontes (Bellerofontes), bir av partisi esnasında erkek kardesini kazayla oldurdugu icin babası tarafından kovulmustur. Ege Denizi'ni gecerek Olympos'a gelen Bellerophontes, kendisine yeni bir yasam kurar. Yore krallarından birinin yanında hizmetkâr olarak ise baslar. Kralice bu yakısıklı, soylu delikanlıya âsık olur ve duygularını dile getirir, ancak cok gururlu bir genc olan Bellerophontes, kraliceyi reddeder! Kralice cok ofkelenir, ardından krala bu genc delikanlının ona zorla sahip olmaya calıstıgını soyler. Kral kuplere biner; bununla beraber Bellerophontes'i oldurmek istemez. Cagırıp eline bir mektup verir ve kayınpederine goturmesini emreder. Mektupta delikanlıyı derhal oldurmesi yazılıdır. Kralice'nin babası onu bir sure konuk eder ve ona Tahtalı Dagı'nda yasayan Khimaria'yı oldurme gorevi verir; cunku canavarın onu yenecegine emindir. Bunu bilen Bellerophontes, savas ve strateji Tanrısı olan Athena'dan yardım ister. Athena, ona kanatlı at Pegasus'u gonderir. Bunun uzerine Bellerophontes Tahtalı Dagı'na bası aslan, ortası keci, kuyrugu ise yılan olan ve agzından ates ufleyen Khimara'yı oldurmeye gider. Pegasus'un sırtında ucan Bellerophontes'u yakalayamaz bir turlu Khimara. Bunu fırsat bilen Bellerophontes, Kimara'nın agzından iceriye okla saldırarak onu oldurur, ancak midesindeki atesi sondurmeyi basaramaz ve bu ates gunumuzde hâlâ kar kıs demeden yanmaktadır. Bu atesin aynı zamanda Olimpiyat oyunlarının ilk atesi oldugu da soylenmektedir.
Gece yasantısıyla unlu ilcemiz Olympos'ta, sabah erkenden uyanabiliyorsanız, cok sanslısınız demektir; cunku gunesin yuzunu yeni yeni gosterdigi anlarda Olympos denizi muhtesemdir. "Bir seher vakti,Tahtalı Dagı'nın eteklerinden gozukmeye baslayan gunes yansıyor turuncu balıkların dans ettigi denizde. Suyun derinlestigi kısımlarda yuzen bir kadın, daga bakarak beni guzellestir" diyor; ancak gorunurlerde hic kimse yok. Efsane bu ya, kadının gorunusu degismemesine ragmen onu her goren buyuleniyor âdeta... Kim bilir belki de ask ve guzellik Tanrıcası Afrodit kulak vermistir bu dilege... Bu efsanede anlatılan turuncu balıklar, denize girdiginiz an toplanırlar etrafınıza, gunesin yaktıgı teninizi ısırmaya baslarlar. Sakın bu sizi korkutmasın; cunku onların kucucuk disleriyle sizi ısırması yalnızca gıdıklanmanıza neden olur! Denizde kendi kendine gulen insan manzaralarına tanık olmanız bundandır.
Olympos denizini essiz kılan ve bircok kisinin bilmedigi bir ozelligi daha vardır: Bir aksam, dolunay altında bile berrak ve temiz olan Olympos denizine giriyorsunuz. Baslangıcta bir urperti giriyor icinize, az sonra alısıyorsunuz ic titremelerine.
Acıklara dogru yuzmeye baslıyorsunuz; o anda daha once fark etmediginiz bir seyin farkına varıyorsunuz. 

 MARMARIS

Birakin dakikalari, saniyeleri sayarsiniz oraya varmak için. Kivrimli dag yollarinin ardinda cennet pusuya yatmis bekler sizi. Marmaris'in Çiftlik Koyu'na vardiginizda o tatli meltemler saçinizi oksar, dalgalarla gelen huzur yuzunuze tatli bir tebessum kondurur; iste o an, burasi cennet, dersiniz, iste ayaklarimin altinda...
Minik minik evlerin oldugu, sirin bir tatil sitesi... Bir de oraya hiç yakismayan luks bir otel; dogalligini bozar sanki oranin, el degmemis guzelliklerini kirletir âdeta. Boyledir Çiftlik Koyu; yerlilerin açtigi restoranlar vardir denize karsi, gunun yorgunlugunu atarsiniz oralarda. Yollarinda yururken onunuzden dag keçilerinin geçtigi, gozunuzu horoz sesleriyle açtiginiz, mis gibi ekmek kokularinin burnunuza kadar geldigi, piril piril gokyuzu, masmavi, essiz denizi ve kaybolmamis komsuluk baglarinin barindigi nadide yerlerden biridir Çiftlik.
Ufka dogru baktiginizda Rodos adasinin silueti belli belirsiz gorunur gozunuze, aksam olunca isiklariyla gorucuye çikar âdeta Rodos.

Sadece dogal guzellikleriyle degil, tarihiyle de bambaskadir Marmaris. Çiftlik koyundan denize dogru yol aldiginizda dumeninizi biraz saga kirinca "Gebe Kilise" çikar karsiniza, ismini içindeki yuzyillar oncesinden kalma kiliseden aldigi soylenir. Ne gariptir ki o kiliseyi, ne yillar ne de dalgalar yok edebilmistir, hâlâ durur kalintilari.
Dumeninizi sola kirip yolunuzu biraz uzattiginizda daha ismi konulmamis, kesfedilmemis âdeta cennet gibi koylar, Marmaris'in merkezi, Dalyan, Kas, Bodrum serpilmistir ozenle. Dalyan da bambaskadir, Marmaris'e yolunuz duserse gunu birlik bir tekne gezisiyle oradaki kral mezarlarini, Cleopatra'nin guzelliginin sirri oldugu soylenen çamurlari ve daha pek çok dogal guzelligi gorme sansini elde edebilirsiniz. Marmaris ve çevresi turistik açidan da oldukça gelismis, dunyaya açilmis bir sehirdir neden bir de siz gormeyesiniz ki?

Bir de "Kiz Kumu" vardir ki unu sinirlari asmistir, gelelim onun hikayesine... Eski zamanlarda, ulkenin kralinin kizi ile bir balikçi birbirlerine asik olurlar. Ancak kral, kizinin balikçiya varmasina izin vermez. Durum boyle olunca, kralin kizi ile delikanli, geceleri sahilde gizli gizli bulusurlar. Kiz, her aksam sahile gider ve yerini isikla belli eder, delikanli da atlar kayigina, gider kizin isigiyla gosterdigi yere. Bu ask oyunu her aksam devam ederken kral bir gun bu oyunu ogrenir ve askerlerine kizini sahile giderken yakalamalarini ve kumsalda kizinin yaptigi gibi isikla isaret gondermelerini emreder. Balikçi da isigi gorur gormez atlar kayigina gider parlayan yere. Bu sirada nasil olursa olur, kiz kaçar balikçilarin elinden. Gider sevdigine, ama delikanliya ulasmasi için koskoca denizin içinden geçip koyun diger ucuna ulasmasi gerektir. Ask bu, "imkansiz" dinlemez, atar kiz kendini sulara ve olan olur... Kizin attigi her adimda, zemin kumsala donusurken, askerler de kumlara gomuluverir. Kizin tam kayiga yetistigi anda, bir asker okunu delikanliyi hedefleyerek firlatir. O sirada kiz sevdigine ulasmis, kucaklamistir delikanliyi. Ok, o sirada kizin bedeniyle bulusur ve derler ki "O kumlar kizin kaniyla kirmiziya boyanmistir." Delikanli ise kizi kucakladigi gibi gozden kaybolur. Sonrasini ne goren var, ne de duyan...

İste boyledir Marmaris. Asklari, savaslari, nice kulturleri barindirir içinde, sanki cennetten kopmus bir parça yeryuzune dusmustur ve iste o parça da Marmaris'tir...
Hani derler ya "anlatilmaz, yasanir!" diye, iste oyledir Marmaris. O denizin tuzlu kokusunu içinize çekmeden, hissetmeden o ruzgârlari, o kumlari elinizde dolastirmadan, o gunes yuzunuze yansimadan anlayamazsiniz Marmaris'i, anlam veremezsiniz neden bu kadar çok sevdigimi, cennet dedigimi. Siz de gormek istemez misiniz cennetten kopup dusmus bu parçayi?

 MERSIN

Mersin buyuk bir liman kenti. Hic gittiniz mi bu cosku dolu kente? Hic gordunuz mu, Mut'u, Anamur'u, Tarsus'u, Erdemli'yi, Silifke'yi ve Bozyazi'yi? Bunlar, bu civiltili sehrin buyuleyici ilcelerinden sadece birkaci. Peki ya, carsaf gibi mavilikler alip goturmedi mi sizi uzaklara? Toroslar'dan siril siril akan irmaklara, derelere duslerinizde hic ulastiniz mi? Canlandirdiniz mi, bu harikalar diyarini?
Bir gariptir bu sehir koylusu, sevinince kendilerini Akdeniz'in hizli ayak oyunu mengiye birakirlar. Disaridan bakilinca Mersinliyi komik ve sempatik gorursunuz, oyledirler de. Bunu size kucuk bir kirintimla anlatacagim. Ben ve kardesim teyzemlerin medikal ofisine gidiyorduk, yoldan gecerken yandaki "film merkezi"ne girdik. Burada hangi filmi veya oyunu arasaniz var.

Dolasmaya basladik. Gozume, o cok istedigim aksiyon filmi carpti, beni goren satici da "Al, hadi senin olsun, baktikca burayi hatirlar, iyi bir musterim olursunuz" dedi. Tesekkur ettik, "Parasini odeyebilirim" dedigimde ise ince ve zarif bir bakisla bana "Bu bir hediye!" dedi. Tekrar tesekkur ettik, ama film merkezinden cikarken yuzumdeki saskinlik damgasi hâlâ silinmemisti. İste bu, yore halkinin ne kadar sicakkanli oldugunun minik bir ornegidir.
Bizim de bir yazligimiz var Mersin'de. Aksamlari gun batimini izlemek, anlasilmaz bir tattir benim icin; kimi gencler de gece hayatina kaptirirlar kendilerini.
Akillidir yore halki, onlari kandirabilene helal olsun. Bununla ilgili zihnimden bir isik gonderecegim simdi sizlere. Ben ve uc arkadasim sahilde yuruyorduk. Arkadasim bilekligini kirmisti; kucuk bir oyun kurmustu satici ablaya karsi zihninde. Oraya vardigimizda ise "satici abla hic de bu palavraya inanacak birine benzemiyor", dedim arkadasima. Alayci bir ifadeyle guldu. Cok iyi uydururdu, cunku. Saticiya bilekligin eve gidince kopuk oldugunu gordugunu ve kopuk bileklik verdikleri icin verdigi paradan daha fazla para almak istedigini soyleyecekti.

Geldigimizde olayi satici ablaya anlatti, satici abla ayni bileklikten bir tane daha getirdi ve "kir" dedi, arkadasim cok zorladi, ama kiramadi. Sonra, satici abla bir makas getirdi ve "kes" dedi. Kesmeye calisti, ama sert deriye hicbir sey olmadi. Sonra bize bilekligin yapiminin nasil oldugunu gosterdi. Bu bileklik buraya gelene kadar sekiz ayri asamadan geciyor, ustelik on alti ayri uzman tarafindan kontrol ediliyordu. Daha sonra alayci bir gulumsemeyle bu kez o bize bakti ve soyle dedi: "Bir mali satiyorsak, o malin yapimini da biliriz cocuk!" Arkadasim kipkirmizi kesilmisti! Biz de kahkahalarla gulerek evlerimize geri donduk.
Bir de buraya has, "uc ayak halayi"ni anlatmadan gecemeyecegim. Gelin buraya da suruklenelim bu firtinada. Kuzenimin dugunundeydik, bir cok Mersinli vardi dugunde. Gelin ve damat gelince, ilk onlar dans eder sonra hemen halaya gecilirdi. O ses gelince kulaklara, ben dahil herkes halay cekmeye basladik. Halay bittiginde ben de bitmistim artik! Daha sonra, bu halayin adinin "uc ayak halayi" oldugunu ogrendim. Ogrendim ama, ayaklarima kadar inen agri gitgide yogunlasmaktaydi! Eve gider gitmez, tatli uykuma yelken acmakta buldum huzuru.
Tarih kitaplarinda ise hayli onemli bir yeri vardir Mersin'in. Daha cok Cennet-Cehennem, Cleopatra Kapisi ve Kiz Kalesi ile gonulleri fetheder bu kent. Cennet-Cehennem ve Meryem Ana Kilisesine de ugrayalim yolcugumuzda. Burasi Cennet Magarasi ve Cehennem Obrugu olmak uzere iki ayri kisma ayrilir. Cennet-Cehennem Magarasi'nda daha cok Meryem Ana Kilisesi'ne iliskin bir tarih vardir, Cehennem Obrugu'nda ise Zeus ve koca ejder Typhon hakkinda bir efsane vardir. Meryem Ana Kilisesi'nde peygamberler ve onlarin anilarindan soz acilir, fakat bu anilarin anlamlari pek cozulememistir. Ama Cennet Magarasini gormek ve hissetmek guzeldir, ancak 500 merdiven yukari, 500 merdiven asagi inmek, magaranin guzelliklerini gormek icin bir bedel olarak da dusunulebilir. Ancak buranin en muhtesem ozelligi insanin tenine dokunan serinlik hissidir.
Cehennem Obrugu'nda ise tanrilarin tanrisi Zeus ile koca ejder Typhon'un savasi anlatilmaktadir. Efsaneye gore Typhon Zeus'u hapsetmis, ancak diger tanrilarin yardimiyla cehennem canavarinin elinden kurtulmustur. Daha sonra da koca Everest'i cehennem zebanisinin ustune yigmistir. Bir de o unutulmaz iskele kapisi adiyla anilan eski bir Bizans minyaturu Cleopatra Kapisi var, burasi benim en ilgimi ceken yer olmustur, her zaman. Uc yerden girisi olan bu sur, Cleopatra'nin sevgilisinin Misirlilardan korunmasi icin yapilmistir.
Bazi kitaplar burasi hakkinda soyle yazar; babasindan kacan Cleopatra en son Bizans'a siginmis ve parasiyla oraya bir kale yaptirmistir, Misirlilar Bizans'a yurumus ama donemin imparatoru onlari yenilgiye ugratmistir. Son olarak da Mersin'in goz bebegi Silifke'nin yakutu Kiz Kalesi vardir, durgun denizi ve kalesiyle ilgi ceken Silifke, Mersin'in cok onemli bir turist kaynagidir. Kiz Kalesi uzaktan bakilinca sadece bir tas yigini olarak gozukebilir, ancak tarihi buranin tum ozellik ve sirlarini gun isigina vurur. Soylentiye gore Korikos'ta yasayan krallardan biri, bir kiz cocugu olsun diye gece gunduz Tanriya yakarmaktadir. Sonunda dilegi yerine gelir ve kiz buyudukce guzelligi ve yardimseverligi ile herkesin sevgisini kazanir.
Gunlerden bir gun kente bir falci gelir. Kral onu saraya cagirtir, kizinin gelecegini ogrenmek ister. Falci prensesin eline bakinca irkilir ama bir sey soylemez. Kral zorlayinca "Kralim" der, "Kizinizi bir yilan sokacak. Bu yazgiyi hicbir sey bozamayacak! Buna siz dahi engel olamayacaksiniz!" deyip oradan uzaklasir. Kral, kizina bir sey soylemez ama, dusuncelere dalar. Sonunda kiyiya yakin kucuk bir adacik uzerinde, ak taslardan bir kale yaptirmaya karar vererek kaleyi tamamlar ve kizini buraya kapatir. Olan biteni bilmediginden kizi uzulmekte, gunden gune eriyip gitmektedir. Gunun birinde, saraydan kaleye gonderilen bir uzum sepetinin icinden cikan bir yilan prensesi sokar ve oldurur.
Akdeniz'den de bahsetmemek olmaz Mersin'de. O dalgali mavilikler arasinda yuzerken duyulan sevinc hissinin, esi benzeri yoktur bana gore. Ama en onemlisi de denizin uzerinde bir kugu gibi suzulen yelkenliler ve sorf tahtalaridir.
Gelelim, simdi bu yoreye has, ic cektiren zengin yemeklere. Mersin mutfagi her acidan cok guzel ve lezzetli yemekleriyle un salmistir. Oraya gidip de bir tantuni yemeyene ask olsun! Yaninda da bir aci salgam hic fena olmaz, dogrusu! Tatlilardan da kerebic ve cezeryenin tadina doyulmuyor.
Sporda da hayli aktiftir Mersin. Her yil, her daldan turnuvalar duzenlenir ve kazanana da para odulu verilir. "Bilgin dedeler kenti" olarak da anilir Mersin; okuma yazma orani yuksektir, ayakli kutuphane gibi cok insani vardir. Cagdas ve egitimlidir insanlar. Kentin ekonomisi daha cok sanayi dayalidir. Cam, krom ve rafine alaninda cok ondedir. Ancak Anamur'un muz seralarinin buyuleyiciligini de gormeden gecmemelisiniz. Ne dersiniz, sizce Mersin buyuleyici bir inci midir, yoksa soluk bir yaprak midir?

 CINARCIK

Agaclarin ve yesilliklerin arasindan bir yol gorurseniz onunuzde, bilin ki kesin Cinarcik'tasiniz. Agac ve seralarin cenneti Cinarcik; Yalova'ya bagli, koca Istanbul'u karsisina almis ve bircok zenginligi barindiran bir yer... Cografi konum olarak da Yalova ile Istanbul karsi karsiyadir, fakat pek bir benzerlikleri yoktur. Ornegin, Yalova'nin nufusu 120 bin iken, Istanbul'un nufusu 13 milyona yakindir, gercekten de buyuk bir rakam degil mi? Baska bir farklilik ise, Istanbul'da cok sayida tarihi yer ve eser olmasidir. Galata Kulesi'nden tutun da Ayasofya Muzesi'ne, oradan da Aya Irini Kilisesi'ne kadar pek cok tarihi bina vardir. Bizans'tan kalan tarihi eserleri saymiyorum bile, ama Yalova'yi ele aldigimizda orada cesme ve hamam gibi daha kucuk tarihi yerler cogunluktadir.

Biz Cinarcik'a geri donelim. Aslinda, Cinarcik'in da bircok eski anisi var. Ornegin gecmiste, Antik Yunan doneminde, Cinarcik'in adi "Kio" imis. Kio, Yunanca "temiz hava" anlamina gelirmis. Malum, bu guzel yerin ferahlatici havasi sikca karsilasabileceginiz turden degildir.
Cinarcik'ta yazliklar cogunluktadir ve bu da Cinarcik'i bir "yazlik cenneti" yapar. Buraya genelde emekliler ve kafa dinlemek isteyenler gelir, ancak kucuk cocuklar gurultuleriyle onlara pek izin vermeyebilirler. Buradaki yazliklarin cogu denize sifirdir. Bu da, Cinarcik'i cevrede bulunan ilcelerden daha ozel yapar.
Burada, yazlik evlerin guzelligi ve sicakligi komsuluk iliskilerine de yansir. Yaz mevsiminde deniz havasina gelen Cinarciklilar hemen her aksam birbirlerine ev ziyaretleri yaparlar ve her ziyarette enfes balik sofralari kurulur. Bu sofra sohbetleri komsuluk iliskilerinde guclu bir bag kurar. Ornegin balkonun onunden gecen birine yemekten ikram edilmeden o kisi eve yollanmaz. Eger guzel, cimenlik bir alan varsa, Ramazan ayinda herkes oraya kendi masasini kurar ve tum yemekler bu alanda servis edilir. Zamani gelince top atilir ve hep birlikte oruc acilir.
Cinarcik yemekleri cok cesitlidir, cunku Marmara bolgesi pek cok iklim yasar. Bu da bircok meyve ve sebzeyi ayni anda yetistirme firsati verir ciftcilere. Ayrica Marmara Denizi'ne bitisik oldugundan bircok balik mevcuttur burada. Cesit cesit baliklar, hepsi de birbirinden taze. Tam hayal kurarken bir ses duyulur denizden; "Balikciiii!" o zaman agziniz kulaklariniza varir ve "Varsa, ben de biraz balik alayim" dersiniz. Ah o deniz yok mu o deniz, icine ceker sizi.
Buranin denizi guzeldir ama biraz yaramazdir. Bazi gunlerde o kadar temiz olur ki, denizin dibini gorur sevinirsiniz. Bazen de, dalgalar gelir saha kaldirir dipteki kumu. Iste o zaman hircinlasan denize ofkeyle; "Aman, yine simaracagin tuttu!" dersiniz. Bu kadarla da kalmaz ustelik; nereden ne cikacak korkusu yiyip bitirir sizi. Artik torpil mi cikacak, denizanasina mi rastlayacagim korkusu "Eyvah yandik!" dedirtir size. Yine de denizin berrak oldugu bir zaman, yuzerken onunuzden bir balik gecince pirpir eder iciniz ve en guzeli oglenin sicaginda o buz gibi denize girmektir. O soguk tamamen kaplar icinizi ve "Ooh!" dersiniz kendi kendinize.
Biraz degisken de olsa havasi guzeldir. Ornegin sicak bir yaz gununde girersiniz denize, oh ne hos! Aksama dogru uykunuz gelir, yatar uyursunuz. "Sabah mayomu giyeyim de denize gireyim" dediginizde, is isten gecmis olur. Bakarsiniz havada kara bulutlar devriyeye cikmis, gunesi yakalamaya calisir gibidirler. Gunes saklanir o iri kara bulutlarin arkasina. Sizin icinizi de bir huzun kaplar haliyle. O yagan yagmuru gorunce, evinizde televizyon denen aptal kutusuna hapsolursunuz, sanki butun yaz onu izlemeye mahkûmmus gibi. Saatler sonra, yine ayni sey... Ama o da ne? Kucuk bir parilti. Sucsuz gunesimiz, hapishaneden kacmaya calisiyor. Biraz daha bekliyorsunuz ve iste o an! Gunes tekrar parliyor ve insanlar akin akin denize kosuyor. Size de bir heyecan geliyor, cekiyorsunuz kapiyi, firliyorsunuz denize.
Isterseniz denize de gitmeyebilirsiniz. Oturabilirsiniz evinizde ya da meshur bir dondurmacilar sokagi vardir; haydi oraya gidin caniniz soguk cekince. Ne de olsa oranin dondurmasi yilin ilk karinin tadina bakmak gibidir, Maras dondurmasi kadar olmasa da. Bir de cikolata sosuna batirirlar ki akliniz gider. Hele o dondurmacilar sokaginin denize bakan karsi tarafi var ya, olaganustudur orasi. Sabahlari sicaktan sizi bunaltsa da, aksam tam bir disko havasi vardir o sade dondurmacilar sokaginda.
Eger Cinarcik'a geldiyseniz, biraz zor olacaktir buradan ayrilmak; cunku buranin temiz ve ferah havasi bir kez girmistir cigerlerinize. Sizi serinleten denizi ve agaclarin yaydigi huzur bir daha karsiniza cikmayabilir. Bahse varim ki, burayi hafizanizdan kazimak cok uzun surecektir. Ne de olsa Cinarcik insaninin hosgorusu, sevecenligi ve saygisi, belki de hayatiniz boyunca icinizi isitacaktir. Bugune kadar Cinarcik'i gormediyse gozleriniz, cok sey kacirmissiniz demektir. Iste Cinarcik boyle bir yerdir. "Marmara'nin cicegi, gonca gulusun sen/Hangi kalp carpmaz, hangi genc cirpinmaz/Su cazibeli durusunla gonulden seslensen yurdumun cok guzel, sirin beldesi/cinarcik unutmayin hepiniz gulumseyin azicik /Esraf, sakinler, gelmeler yok /Cinarcik'liyiz. Bir birimizi tam ozge candan kucaklayacagiz.

 DALYAN

Dinlendirici kumsaliyla, elmas gibi işil deniziyle, labirent gibi karmaşik kanallariyla sakin, sessiz bir koy Dalyan. Henuz fazla keşfedilememiş, dinlendirici bir doğa harikasi. Muğla'nin bir ilçesi olan Dalyan'in havasini bir kere içinize çektiniz mi ormanlardan gelen ağaçlarin ve denizin ferah kokusu sizi alip goturecektir. Çok da luks otellere sahip olmayan bu minik koyde bir kez balkona çikip, dişari goz atarsaniz sirtinizda sicak guneşi duyumsar, guneş denize batmadan tan yerinin pembe işiklarini gozlemleme şansina sahip olursunuz.
Ada benzerindeki bu gorkemli koy ayni zamanda kamişlarla çevrili kanallara sahip. Kanallara vuran yaz guneşinde isterseniz ozel tekne turu, isterseniz gunu birlik tur yapabilirsiniz. Elbet ki ozel tekne turunda, kanallarda kuğu gibi suzulurken, teknenin başina vuran su seslerini dinlemek, goz kamaştirici kral mezarlarini izleme şansina sahip olmak bir başka. Turunuz devam ederken, sakin sularda durmuş eski balikçi teknelerinden meşhur mavi yengeç isteyebilir, yolculuk boyunca atiştirabilirsiniz. Mavi yengeci tek seven siz değilsiniz tabi! Merakli, koca govdeli dostlarimiz caretta carettalarin yengeci balikçidan almak için yapmayacaklari oyunbazlik yok. Ancak bu deniz canlilarini çok da rahatsiz etmemeyi unutmamak gerek. Kanallarda biraz daha suzulurken çamur banyolari gozunuze çarpacak. Kokusundan rahatsiz olmazsaniz şifali sularin ve çamur banyosunun keyfini çikarabilirsiniz. Burayi da gezdikten sonra balik restoranlarina gelmenizle huzur dolu turunuz sona erecek.

Gelelim Dalyan gecelerine. Akdeniz mevsimine sahip bu Turkiye Karayip'i ikliminden dolayi begonvil ve kum nergisiyle sarmalanmiş. Yaliçapi kuşu, ari kuşu gibi kuş çeşitleri bulunduran Dalyan'da yeşilliğinden dolayi bir kurbağayla, bir kertenkeleyle ya da bir karafatmayla karşilaşabilirsiniz. Eski zamanlarda kayalar oyularak yapilan Kral Mezarlari geceleri işiklandiriliyor. Sessiz ve loş işikli mezarlara bakarken kendinizi cennete siğinmiş gibi hissedeceksiniz. Koyceğiz golunden Akdeniz'e doğru kivrila kivrila akan kanallari izleyip keyif bulacaksiniz âdeta. Buranin sadeliği etkileyecek sizi. Ciğerlerinizi temiz havayla dolduracak, yenileneceksiniz. İnsanlari da guler yuzle karşilayacak sizi. Adim atilmayacak kadar kalabalik çarşisinda saatlerinizi harcamak isteyeceksiniz. Minik hediyelik eşyalarin işçiliğine hayran kalacaksiniz. Heykelleştirilmiş caretta carettalari evinize goturebileceksiniz, gerçeğinin yerini tutamasa bile. Bir de teknelerin oluşturduğu gorkemli tabloyu gormeden, dondurmasindan kocaman bir isirik almadan Dalyan'i terk etmeyin.
Dalyan'in guzellikleri, doğasi anlatmakla bitmez. Gelin, kendiniz keşfedin. Şanliysaniz, siz de İz Tuzu kumsalinda yuzerken caretta carettalari gorebilirsiniz.


CUNDA ADASİ

Ayvalık'ta yazlıgımız oldugu icin her yıl, yaz tatillerinde gezmeye Cunda'ya da gideriz. Evleri, kiliseleri, camileri, sokakları... Cunda Adası yaz aksamları cok renkli ve eglenceli olur. Biz de genellikle aksamları Cunda'ya gideriz. Ada sokaklarına yayılmıs olan carsısına alıs veris ya da sırf gezmek icin gireriz. Bu carsıda, genellikle dogal taslardan, deniz urunlerinden yapılmıs aksesuarlar, takılar ve sus esyaları satılır. Cunda Adası'nın Arnavut taslı yollarında, tarihi evlerinin yakınında olmak cok hos bir duygu. Gunumuzde tarihi, islemeli, sarımsak taslarıyla ilgi ceken Rum evlerinin bir kısmı bar ya da lokanta olarak isletilmekle birlikte, bir kısmı bos, ama cogunda hâlâ oturanlar var.
Bana sorarsanız, Ayvalık Turkiye'nin en guzel ilcelerinden biri. Ayvalık'ta bulunan eski adıyla Cunda, yeni adıyla Alibey adası ise ozel bir tarih ve lezzet merkezi. Ulasım gun icinde saatte bir Ayvalık'tan tekne ile yapılır. Ya da 60'lı yıllarda yapılmıs olan ilk Bogaz Koprusu ile karadan gerceklesir. Cesitli deniz urunleri, balık mezeleri, papalina gibi ozel balıklarıyla tanınır.

Buradaki lokantalarda ve yapılarda Midilli ve Girit etkisini gormemek mumkun degildir. Essiz manzara esliginde, turlu Ege otlarıyla yapılan mezeler, balık yemekleri, sakızlı dondurma, kurabiyeler, lor tatlısı ve lokma burada tatmanız gereken lezzetler arasındadır. Cunda Adası'nda Bay Nihat, aralarında balık pastırması, balık sucugu, soslu kılıc balıgı ve uskumru cirozunun da yer aldıgı, deniz urunleriyle hazırlanmıs meze ve yemegiyle meshurdur. Gunay Restoran ise deniz urunleri, zeytinyagıyla tatlandırılmıs ot mezeleri ve balıklarıyla meshurdur.
Deniz kestanesi mezesini sadece Cunda Adası'nda yiyebilirsiniz. Ege'ye ozgu bir tat olan lokma tatlısı denilince Cunda Adası'nda ilk akla gelen isim Sahil Boyu'nda Saki ve Mustafa'dır. Burada her gun yapılan lokma, gunduz tur gezisiyle gelenler, aksamları da daha cok yazlıkcılar ya da tatil icin adada olanlar tarafından neredeyse kapısılır. Herkesin begenerek ve severek yedigi Ayvalık tostu ise benim favorimdir. Ayvalık tostunun tum sırrı, icerigindeki malzemeleri degil ekmegidir. Tas Kahve'de ise cayın ama ozellikle de ada cayının keyfine doyum olmaz.
Ayvalık, Ege Bolgesi'nde zeytin agacları ile kucak kucaga yasanan bir ilcedir. Zeytin uretimi ve zeytinyagcılık ilcenin gecim kaynaklarından en onemlisidir. Bu nedenle, Cunda Ada'sında da zeytin, zeytinyagı ve zeytinyagından yapılmıs sabunların yer aldıgı dukkanlar bol miktarda bulunur.
Alibey Adası'nın merkezinde bulunan Taksiyarhis (Aya Nikola) Kilisesi, Tımarhane Adası-Taslı Manastır, Ay Isıgı Manastırı, Agios Yannis Kilisesi, Koruyan Meryem (Leka) Manastırı, Kızlar Manastırı, Tavuk Adası Manastırı, İlyas Peygamber Manastırı gorulebilecek tarihi mekanlardandır.
Arnavut taslı yollarında gezmeden, Asıklar Tepesi'ne cıkmadan, lokma tatlısı yemeden, Tas Kahve'de adacayı icmeden, Ada Restoran'da balık yemeden, Bıyıklı'nın Yeri'ne ugramadan, Paterica koylerine gitmeden, tarihi yel degirmenlerini gormeden, kilise ve manastırları gezmeden, sahil boyunda essiz manzarayı seyretmeden, resim cekmeden, Cunda'nın ıssız koylarında yuzmeden, kucuk gezi tekneleriyle ada turu yapmadan, gun batımını izlemeden donmemenizi hararetle oneririm.

 DATCA

İnsanin aklini basindan alan sert ve cesur ruzgarlarin estigi, gittiginizde kekik kokusu alip dogayla butunlesebileceginiz tek yerdir Datca. Tarihi zenginligi ile de unlu bu beldemize İskender yuzmeye gelirmis. Datca'nin ucunda, iki kardesin yani Ege ve Akdeniz'in birlestigi Knidos adinda mukemmel bir yer var. Hem mistik hem de yakalayinca birakmayan bir yer olan Knidos, ne yazik ki simdi korumasiz durumda.
Koylarinin goz alabildigine guzelligini izlemek boynumuzun borcu. Aralarinda en cok sevdigim koy Aktur; burasi kuzey ruzgarlarindan korundugundan denizi cok sakindir. Koyumuzda hem tekne turlari yapabilir, hem de tepede guzel bir yemek yiyebilirsiniz. Aktur'da bisikletinizle de dolasabilirsiniz. Burada herkes genellikle bisiklet kullanir. Bu koyda bunun gibi pek cok sey yapabilirsiniz; denizde deniz yildizi bile bulabilirsiniz. Simdi size, perili kosku anlatayim, diger adiyla "pembe kosk". Burasi Datca'nin tamamini goruyor, mimari yapisi bir saraya benzeyen pembe kosk tertemiz bir sahile de sahip. Huzurlu bir yerde kalip manzara izlemek ve dogayla butunlesmek isterseniz, burasi tam size gore.

Simdi sira Kizilbuk'te... Burasi nazli bir koydur; cunku bu koya ancak deniz yoluyla ulasabilirsiniz. Karadan ulasmak cok zor ve tehlikeli... Buranin tertemiz ve turkuvaz mavisi bir denizi var; yuzmek ve biraz sakinlesmek icin ideal bir yer diyebilirim. Berrak suyu ile gozlerinize senligi davet edip gizemli havasini simdiden icinize cektiniz mi?
Geldik Kargi koyuna... Kahvalti etmek ve size gulumseyen gunes altinda yuzmek icin mukemmel bir yer. Burada peynir cesitlerine sahip bir kahvalti yapabilir veya bambaska bir ziyafet cekebilirsiniz. Simdi sira Hayitbuku'nde... Burada da ogle yemeginizi yiyip denize girebilirsiniz. Datca'nin tum koylari gibi buranin da denizi tertemizdir. Hattâ maviliklerde deniz yildizlari ve rengarenk baliklar bile bulabilirsiniz. Buradaki lokantalarda bin bir cesit yemek yiyebilirsiniz. Palamutbuku de Hayitbuku'yle benzerlikler tasir; taze balik ariyorsaniz burasi idealdir; inanilmaz derecede huzur veren havasi esliginde...
Datca'nin sehir merkezinde, yoresel alisveris yapabilirsiniz. Ornegin taze zeytin, badem ve her turlu hastaliga iyi gelecek bitkisel yaglar satin alabilirsiniz. Eski Datca adiyla tas evlerin bulundugu manzarasi bol olan ve tarihi dokusunu yitirmemis bu yeri gezmeden Datca'yi gezmis sayilmazsiniz. Burada eski zamanlardan kalma minareler bile bulunur.1999'da yitirdigimiz degerli yazarimiz Can Yucel'in mezari da buradadir. Bahcesinde bir tas vardir, bu tasta imzasi yer alir. Can Yucel'in kutuphanesinde pek cok kitap bulunur. Kesinlikle gorulmesi gereken bir kultur birikimidir. Eski Datca'daki tum evler tastandir; evlerin bazilarinin bodrum katinda kitapliklar vardir; eski kitaplara rastlayabileceginiz tarihin zengin kaynaklarini barindiran kitapliklardir bunlar....
Tas evler genellikle sarmasiklarla kaplidir; buradaki lokantalarda Datca'nin olaganustu manzarasini izleyebilirsiniz daglarin arasindan. Ne de olsa, Datca'da sayisiz dag vardir. Bu daglara tirmanmayi basarirsaniz, inanilmaz guzellikte manzara izleme sansi yakalayabilirsiniz. Datca'nin denizi tertemiz ve olaganustudur. Kumsallari tertemizdir, bazi kumsallar koruma altina alinmistir. Datca'da genellikle her yerde kekik vardir, bu yuzden surekli kekik kokusu alirsiniz.

Datca manzara bakimindan inanilmaz yogun bir yerdir; manzarasiz yer nerdeyse yok denecek kadar azdir. Hastaliklari iyilestiren bu "sifa yeri"ne gelis yolu bile sizi buyuler. Sol tarafinizda Akdeniz; saginizda ise Ege Denizi ile sarmalar sizi. Doga âdeta canlidir Datca'da, narindir agaclari. Her dali saf bir mutlulugu temsil eder cam agaclarinin. Gece ise orman sanki daha da gurlesir ve guzellesir; ay ormanin icinden dogar âdeta. Yildiz kaymalari ve benzer gokyuzu olaylarini gorebilirsiniz sahilden esref saatlerinizde.
Datca'nin kiyisindan yurudugunuzde piknik yerleri ve ruzgar degirmenlerini gorebilirsiniz. Burasi inanilmaz derece ruzgarlidir. Bu yuzden denizi cok dalgali ve kayaliktir. Denizin âsiligini, ruzgarin hircinligini bir kenara birakirsak, burasi gun batimini izlemek icin iyi bir firsattir. Datca'nin merkezine dogru giderken yolun yarisinda tatil koyleri vardir. Buralarda kalabilir ve denize girebilirsiniz. Bazi sorfculer burada sorf yaparlar.Tatil koylerinin karsisinda adalar vardir, ama buraya kanoyla gidebilirsiniz. Adalarin denizi "icme suyu" denilecek kadar temizdir, rengi ise gokyuzunun aynasi gibidir.
Tekne turu demisken koylari anlatmadan olur mu? Manastir koyunda yuzerek karaya cikip manastirin kalintilarini gorebilirsiniz. Dis koyunda ise kayalar o kadar uzun ve diktir ki bir dis gibi dururlar. Burasi tipki bir agza benzer. Palmiye koyu mu? Burada da bir suru palmiye agaci vardir, denizin suyu cok tatlidir. Yolda limana dogru giderken ucan balik bile gorebilirsiniz; kanatlariyla biraz havada ucup denize geri donen yaramaz baliklar....
Pek cok tarihi eser barindiran, hastalari iyilestiren, bitki sulari, bademi, guler yuzlu ve konuksever insanlari ile yasamin tazeligini hissetmek istiyorsaniz, Datca tam size gore bir yer...

 TEKIRDAG

Trakya'dan yolunuz gectimi, buralari bilirmisiniz? Bizim yolumuz bu aralar Trakya'ya uzandi ve Tekirdag da mola verdik...Trakya'yi ve Tekirdag'i anlatmak uzun uzun satirlar ister muhakkak...Ama degerli Muhsin Durucan, dortluklerinde bakin nasil bahsetmis Tekirdag'dan:
Gunde dort mevsime havasi ayar
Demir gibi aydin insanlari var
Koftesi, uzumu, tahili da kâr
Avrupa'nin bir incisi Tekirdag.
Kiyida martica kanat vurmaktir
Barisi, siiri kucaklamaktir
Namik Kemal ve Ataturk olmaktir
Turkiye'nin bir incisi Tekirdag.
Gorunesi ve yasanasi yerler...İnsaniyla, dogasiyla, havasiyla bir baskadir Trakya derler. Tekirdag'da yasayan kiz kardesime yaptigim ziyaret biraz uzayacaga benziyor...Buralari gordukten ve kesfedilecek guzelliklerin farkina vardiktan sonra, bir kac gunde birakip gitmek acikcasi icime sinmiyor. Birkac gun once yaptigimiz gunu birlik gezimiz icerisinde tuttugum notlari, nihayet bugun bilgisayarimin basina gecerek, derleyip toparlayacagim. Guzel bir geziyi sizlerle paylasacak olmanin keyfi ve heyecani ustumde ve diyoruzkii...., Rotamiz UCMAKDERE...

Bulutlu bir Cuma sabahi...Tekirdag puslu ve sehir kendini hircin bir yaz yagmuruna hazirlar gibi, bir karariyor bir aciyor. Fotograf cekme merakimi bilen kiz kardesim ve esi, bu esrarengiz havadan faydalanip, ilginc fotolar yakalayabilecegim bir yere beni gotureceklerinden bahsettiler...Gereksiz bir huy belki benimkisi ama, yola cikmadan once internetten, gidecegim yer hakkinda kisa bir bilgi ediniyorum (ilk kez gidiyorsam eger..) Supriz biraz bozuluyor ama huy iste...)) hemen soyle bir gozattim...Bu Ucmakdere neresiymis, nasil bir yermis. Ve ''Tamamdir..'' dedim. Vakit kaybetmeden yola cikalim....
Sahil yolunu kullanmaya karar verdikten sonra, Tekirdag cevre yolundan rotamizi, sehrin sahilini yazlik tesisleriyle, kumsallariyla ve eglence mekanlariyla tamamlayan Altinova, Barbaros ve Kumbag yoluna cevirdik. Hemen ufak bir hatirlatma; Marmara Denizinin en buyuk adasi olan Marmara Adasi ile karsi karsiya olan Tekirdag, Barbaros beldesinden adaya ulasim sagliyormus. İstanbul'dan deniz otobusu ve gemi, Erdek ve Tekirdag'dan feribotlarla gidilebiliyormus. Ogrendigim kadariyla, balik tutmak isteyenler icin idal bir yermis ada. Mermer ocaklari bulundugundan rutubeti yokmus. Zeytin agaclari sarmis dort bir yanini ve Marmara adasi; sahilleri, denizi, dogasi ve tarihi kalintilari ile ziyaretcilerine gorsel bir solen sunuyormus. Sanirim gitmeden, gormeden olmayacak. Ada turunu bir baska programa dahil ederek ilerlemeye devam ediyoruz...

Ve KUMBAG...Tekirdag-Sarkoy kiyi seridi uzerindeki bu sirin belde, Ganos daglarinin Marmara kiyilarinda yer almakta. 1993 yilinda belediye olma hakkini elde etmis olan belde, Tekirdag il merkezine 11 km uzaklikta. İstanbullularin yogun talep gosterdigi yazlik mekanlardan. Sadece İstanbul'un degil, Trakya'nin da tatil ve eglence mekani olmus adeta....
Bir yandan yolumuzun ustundeki bu sirin yerler hakkinda bilgi topluyorum, bir yandan bol bol foto cekiyorum. Yol ayrimindan Naip koyune dogru ilerliyoruz. Bu arada hava kapattikca kapatti kendini...Ara ara camlarimizi islatan yagmur taneleri, hafiften esen ruzgar ve aylardan temmuz:)) Yazin ortasinda boyle bir hava...
Koye girer girmez gozlerimiz bir koy kahvehanesi aradi. Cok gecmedi gordugumuz kahvehaneye girdik ve cay icme arzusu ile siparisimizi verdik...Koy kahveleri...Nede guzellerdir, nasilda sicak. Cayi bir baska olur, kahvesi bir baska....Tadina doyum olmaz, bilirim...
Hosgeldiniz deyip, getiriyor kucuk cirak caylarimizi...Caylarimizi yudumlarken, laf atti diger masadan bastonu elinde tonton mu tonton yasli bir dede...
"- Evlatlar, buralardan misiniz ?"
"- Yok dedem"...dedim. "Geze geze Ucmakdere ye gidiyoruz.."
" - himm..iyii iyii..." ! dedi:)) Oylesine, sanki tanirmis gibi bizi ve dedemin o tavri inanilmaz hosumuza gitti. Muhabbeti biraz daha uzatmak istedim tonton dedemle. Sordum Naip koyu nesiyle unludur?. Oda anlatti sagolsun. Sebze ve meyve yetistirilirmis cogunlukla. Kirazi ve ekmegide meshurmus hani...Dedemizin muhabbeti cok hostu ama yola devam etmek gerek. Guzel koy kahvemizin taze caylari keyfimize keyif katti ya, firtina bile ciksa su an hic onemli degil...
Manzara essiz...Dar ve virajli yolarla tepeye tirmaniyoruz. Bir tarafiniz dag, diger tarafiniz deniz. Karsida Marmara adasi ve Hayirsiz ada...Bu yol bana ister istemez, Mersin-Antalya sahil yolundaki virajlari hatirlatti. İnanilmaz bir sey. Tepede musait bir yerde durduk. Ve bu goruntuyu omrum boyunca kac kere gorebilirim ve resmini cekebilirim bilemiyorum ama...Karsisinda soyleyebilecek tek bir soz bulamadim. Denizin ustunde bir yagmur bulutu...Sanirim anlatmam yetersiz kalacak. Dilerseniz yorumlari ben size birakayim.....
Ganos daglarinin eteklerinde yol almaya devam ederken, birbirini takip eden koylari izlemek, temiz havanin, bol oksijenin tadini cikartmak ve her bir kareyi fotolar ile olumsuzlestirmek...Doyumsuzluk dedikleri, bu olsa gerek. Cunku bu essizlige doyamiyoruz:)) Yola cikmadan once internetteki Ucmakdere yazilarinin birinde, dikkatimi ceken bir satir olmustu. Sizinle paylasmak istiyorum: "Ucmakdere yolu sizi, usta bir ressamin fircasindan cikan, yagli boya tablonun icine cekiyor sanki..." Evetttt....Kesinlikle dogru...Bu manzara karsisinda baska bir sey gelmez insanin aklina. Yolu ayri guzel, kendi ayri guzel...Cinar agaclari, ahsap evleri, tertemiz havasi, bozulmamis bakir yapisi, sicakkanli guler yuzlu insaniyla, genelde yazilarimizda sikca kullandigimiz "Cennetten bir kose"...Ne sansli evlatlariz ki, boylesine guzellikleri barindiran, cennet bir ulkede yasiyoruz...
Tarihi, eskilere dayanan Ucmakdere koyunde bir cok tarihi kalintiya rastlamak mumkun...Eski ahsap Rum evlerinin izlerinİ goruyorum, cogu evin dis yapisinda... Eski donemde ipekbocekciligi ile ugrasan halki, zamanla ipek uretimini bitirmis. Genelde meyvecilikle ugrasan halk, kendi halinde mutevazi bir hayat yasiyor bu sirin koyde.
Dag sporlarina merak salanlarin ilgi odagi olmus Ucmakdere. Yamac parasutu bolgede yaygin bir sekilde yapilmakta. Tekirdag Valiligi ile Tekirdag Doga Sporlari ve Havacilik Kulubu tarafindan dort yildir duzenlenen ve bu sene de 6-7-8 Mayis tarihleri arasinda gerceklesmis olan, "Tekirdag Ucmakdere Yamac Parasutu Festivali" artik bir gelenek haline gelmis. Bu semalarda suzulmek icin, 625 m yukseklikteki Nisantepe'ye cikmak gerekiyormus...Burada dort kalkis noktasi bulunuyormus. Zirveden asagi dogru suzulup, Ayvasil koyunda tamamlanan inisi yasamak, kimbilir nasil guzel bir duygudur...Denemeden gitmemeliyim diye dusunuyordum ki, havadaki yagmurun siddeti artti. Ruzgar da pek izin verecege benzemiyor. Ben de yamac parasutu deneyimimi bir baska gune ertelemeye karar verdim ve o an olmasi gerekeni yaptim...Kendimi yagmurun altina biraktim...

 SINOP 

Sinop kiyilarindayiz... Maketlerde kullanilan ceviz ya da kavak, iki milimetre kalinliginda kesiliyor. Tek tek, inceltiliyor tahta parcalari. Bunlar islendikten sonra, oto boyasi ile hicbir hata yapilmadan boyaniyor. Her minik parca, aslinda renklerle degil de, goz nuru ile kaplaniyor. Emek, dantelsi bir incelikle dokunuyor. Ardindan, ipligi, tahtasi, yapiskaninin olusturdugu bir eser cikiyor ortaya. Deniz kiyisinda, sehrin ortasinda, hattâ balikcinin yani basinda satiliyor bu kotralar. Sinop'tayiz.

Turkiye'nin kuzey ucundaki bu cennete giderseniz, hele bir de deniz tutkunuysaniz... Adabasi'nda soguk ve firtinadan kabarmis denizi, kollarini acmis sizi bekler bulursunuz! Dalgalar, tum benliginizi hizla sallanan bir besik gibi bir asagi, bir yukari surukler. Eger sansliysaniz, yunuslar cikar karsiniza. Kardesce yuzerken onlar, huzuru tum benliginizde hissedeceksiniz. Doga ve yalnizca siz... Bir de Sarikum var isiltilariyla gozleri kamastiran. Yolu uzundur; ama arabanizdan adiminizi disari atar atmaz hissedeceksiniz ki degermis... Yolunuza eski, ahsap ama gucunu yillardan toplamis bir kopru cikacaktir. Tam ortasina gelin ve basinizi asagi cevirin. Kaplumbagalar gozler yolunuzu; yesil evlerini sirtlarina almislardir. Eminim onlar da size bakiyor olacaklardir. Hemen yanindaki Sarikum Golu ise binlerce kusu barindiran bir doga harikasidir; bu nedenle Orman Bakanligi tarafindan koruma altina alinmistir.
Ne var ki, bu guzellikler sonsuz olmayacak! "Nukleer santral" denilen bir riskle karsi karsiya yuce agaclar ve yasli kaplumbagalar. Cennete nukleer santral dikiyorlar! Eger bir terslik cikarsa bu taninmaz yapida, iste o zaman olume terk edilecek tum guzellikler... Civildayan kuslar, hisirdayan yapraklar ve gokyuzu... Enerji icin karanliga kursun sikiyorlar. Yuzyillardir topraga kok salmis cinarlar, hak etmiyorlar bunu. Gerci daha baslanmadi bu calismaya ama, dilerim fark edilir doganin hissettikleri.

Sokak kahveleri vardir. Genci yaslisi, zengini fakiri o parklarda toplanir. Koyu sohbetler alevlenir buralarda. Hele aksam saatlerinde deniz kiyisinda yuruyuse ciktiysaniz, hattâ bir de parkin ya da kahvelerin onunden geciyorsaniz, tum tanidiklarinizla karsilasirsiniz. Onlarla tek tek ayakustu konusmadan yuruyemezsiniz bile. Bir bucuk saatin sonunda bakmissiniz ki evinizden topu topu birkac metre ilerleyebilmissiniz!
Sinop'un sokaklari... Sicak, icten insanlarin yakinliklari ve limana gelen vapurlarin seslerinin butunlestigi o yollar... "Yine ayni bu Sinop sokaklari/ Defalarca yurudugum su kaldirim, su taslar/ Bir ciliz isik, nihayet tuten bir baca.../ Nurten Koroglu". Sinop'un sokagi, yemegi, insani birlesmis ve oyle bir kent olusturmus ki, modern mi demeli, gelenekci mi, yoksa gelismis mi?..
Ne zaman gidilse bu Karadeniz'in incisine, gulunc bir olaya tanik olmadan bitirmezsiniz gunu! Alemdir halki, umursamazdir ama bilir!.. Gormez, ama fark eder!.. Ne zaman ne yapacagini kestiremezsiniz, sagi solu belli degildir, ama en sonunda bulur isin dogrusunu. Denizin sonsuzlugu, gunun hafifligi acar zihinleri. Kalabalik, telasli sokaklardan Sinop sokaklarina adim attiginizda, gunu yasadiginizi fark edersiniz, zamanin varligini anlarsiniz! Cimenlerin uzerinde uyuyarak sabahlayan insanlar mi, daha bir iki aylik bebegini denize sokmus anneler mi, kimlere rastlamazsiniz ki Sinop sokaklarinda!..
Mantisi unludur. Incecik acilir hamur, icine ozensiz ama duzgunce yerlestirilmis etle katlanir. Nokul ise borek gibidir, ama daha lezzetlidir. Yolunuz Sinope'ye duserse, hele bir de karniniz acsa, varligiyla sokaklara sigmayan manticilardan birine dussun mutlaka yolunuz.

Turkiye'nin kuzey noktasinda bulunan Inceburun'daki deniz feneri, onca gemiye yol gosterir, hepsini denize baglar. Ici kristal olan bu fener, sisin getirdigi dalginligi dagitir, tum kaptanlarin gozlerini kamastirir. Bir baska deniz fenerimiz de Sis Dudugu'nde var. Puslu havalarda cikardigi o bugulu ve kulaklara isleyen ses gemileri uyarir. Lapa lapa yagan karin esliginde o tok melodiyle uyumak hayal gibidir. Bu arada, bu uzun uzun oten sesi yalnizca Sinoplular bilir. Yazin pek sis olmadigi icin, kose bucak Karadeniz'i gezen turistler bile bu sesten mahrum kalir.
Akliman'da ise Turkiye'nin tek fiyordu bulunur. Dogal bir ic liman olan Hamsilos Fiyordu, denizin bir nehir gibi kara icine girdigi bir doga harikasidir. Kisin oraya siginmis bazi baliklarin yumurtalarindan cikmis minik yavrulari baharda seyretmeye doyum olmaz.
Unlu Sinop Hapishanesi var bir de. "Tarihin felaketi" olarak anilirmis o labirent. Adi duyulunca tuyler urperir, oraya gonderilen mahkûmlar olup olup dirilirmis. O daracik koguslar kimleri barindirmis, nelere taniklik etmis! Suclarinin bedelini ozgurlukleriyle odeyen onca insan, rutubetten kuf tutmus taslara yakinmis.
Bir ogretmenimiz anlatmisti bize, tek bir kisi kacabilmis o saglam betonlarin arasindan. Emin adinda idama mahkûm edilmis kurnaz bir mahkûm, o duvarlari asip denize ulasmis. Bu kacisi yuzunden ona ceza veren dalgalar arasinda bogusmus. En sonunda ayaklari karaya bastiginda bir eve siginmis. Tam da, ne mutlu diyecekken, bir de bakmis ki o kapilarini kendine acan ev bir polis evi! En azindan, Emin'in idam sucuna af cikmis ve o kactigi zindanlara geri donerken aklindaki olum korkusu silinmis.
"Disarida deli dalgalar,
Gelip duvarlari yalar."
"Gormesen bile denizi,
Yukariya cevir gozu;
Deniz gibidir gokyuzu;
Aldirma gonul, aldirma!"
Sabahattin Ali.
Gun isigini tadamayan cezalilar, denizin tatli ve umut verici sesiyle avunurlar.
Peki ya zalimce zindana atilan, bir de ustune iskence goren zavallilar?.. Onlar da aciyla kivranirken yakarislarin arasinda, masum ama zifirce vuran dalgalari duyarlar belki. Ve soylerler "Aldirma gonul, aldirma..."
Adi bile ta Antikcag'a dayanan Sinope'yi Osmanli doneminde Evliya Celebi de ziyaret edip halkini, tuccarini, marangozunu tanitmistir seyahatnamesinde.
Eskiden limani da hayli unluymus Sinop'un. Daha sonradan Trabzon ve Samsun'da da limanlar insa edilince, ikinci plana dusmus Sinop!
Ulu onderimiz Mustafa Kemal Ataturk milli mucadelenin baslangicinda Samsun'a giderken Sinop'a ugramis. Hattâ hemen baslatmis orada da harf devrimini. Sinop'un kalesini, denizini, kumunu goren kahraman, soyle demis: "Ne olurdu, Sinop'un yari guzelligi Ankara'da olsa idi."
Sen Sinope! Seninle ilk kez bulusan ziyaretcilerinin yuzlerine vurdugun soguk ruzgar akillardan silinmiyor. Kisin bize cektirdiklerine, ne kalorifer, ne sobalarin dahi karsi koyamadigi soguguna bile hasret herkes. Bir salon balkonu asip da icerideki tum parkeleri kabartacak gucte yagan yagmurunla - maalesef bu talihsiz olay bizim de basimiza geldi - besleniyor toprak. Hep Karadeniz'in olumsuz bekcisi olman, guzelliklerini sonsuza dek canli tutman dilegiyle... Kendini iyi koru Sinop... 

 KIZKALESI

Tarihi ile zengin, dogasi ve denizi ile kendisine hayran biraktiran ve Akdenizin sakli cennetlerinden biri olan, Mersin ilinin sirin kasabasi KIZKALESİ ne ufak bir yolculuk yapmaya ne dersiniz? Guzel olani kim sevmez ki!! Hele de o guzel, yanibasinizda ise daha da bir sanslisiniz...Uzun yillardir Mersin'de yasayan biri olarak, kendimi bu hususta sansli hissediyorum...Guzeller guzeli Kizkalesi...Tarihten gelen adiyla Korikos.... Mersin'in 60 km. batisinda bulunan kucucuk, iklimi, manzarasi, genis kumsallari ve mukemmel deniziyle, yerli yabanci turistlerin buyuk ilgisini cekmis nadide bir kasaba...
Ziyaretcilerin yogun bulundugu yerlere oranla burada, her sey biraz daha sakin ve huzurludur. Genis plajlari ve harika kumsaliyla, kamp yerleri ve irili ufakli pansiyon, motel, hotel ve otelleriyle, onlarca restaurantlariyla, bastan cikartici bir edaya sahiptir Kizkalesi...Yazi inanilmaz hareketli,kisi bir o kadar sakin gecer..Sanki bir yaz yorgunlugundan arinmak ve diyer yaza kendini hazirlamak istercesine, dinlenir, tazelenir......

Dramatik bir oykuyu icinde barindan bu sirin kasabanin tarihi ayni zamanda da orta caglara kadar dayaniyor... Milattan sonra 72 yilinda Roma egemenligine giren bu essiz yer, tam 450 yil buyuk bir tarim ve liman kenti olmus. Neredeyse Akdeniz'in butun zeytinyagi ihracati bu liman uzerinden yapilmis. Hatta kendi parasini bile basmis. En buyuk sikinti olan "su" kemerlerle Lamos cayindan getirilirmis.
O zamanlara ait Korikos kalesinin yapimina Roma'lilar tarafindan baslanmis, bes etapta Kibris'lilar tarafindan tamamlanmis. Kiyidan, asagi yukari 200 mt uzakliktaki adacigin ustune yapilan kale ise yasanilan trajedi karsisinda Kizkalesi ismini almis ve kasabaya adini vermis. Peki neymis bu trajedi dersiniz ?
"Korikos'ta yasayan Krallardan biri, bir kiz cocugu olsun diye gece gunduz Tanriya yakarmaktadir. Sonunda dilegi yerine gelir ve kiz buyudukce guzelligi ve yardimseverligi ile herkesin sevgisini kazanir.
Gunlerden bir gun kente bir falci gelir. Kral onu saraya cagirtir, kizinin gelecegini ogrenmek ister. Falci prensesin eline bakinca irkilir ama bir sey soylemez. Kral zorlayinca "Kralim" der, "kizinizi bir yilan sokacak ve bu yazgiyi hicbir sey bozamayacak" der ve "siz dahi engel olamayacaksiniz" deyip oradan ayrilir.
Kral, kiza bir sey soylemez ama dusuncelere dalar. Sonunda kiyiya yakin kucuk bir adacik uzerinde, ak taslardan bir kale yaptirmaya karar vererek kaleyi yaptirir ve kizini buraya kapatir. Olan biteni bilmediginden kizi uzulmekte, gunden gune eriyip gitmektedir. Gunun birinde saraydan kaleye gonderilen bir uzum sepetinin icinden cikan bir yilan kizi sokar ve oldurur"
Hikayenin dogru olup olmadigini bilmem ama buralarda herkesin dilinde olan oyku budur. Oyle ya da boyle "kaderden kacilmaz" diyenler bir kez daha hakli cikiyor anlasilan.

Sahil seridinin sig olmasiyla unlu olan Kizkalesi' nde suya dalabilmek icin, bir sure denizin icinde yuruyus yapmaniz gerekiyor. Ama her yerini boyle sanmayin. Ozellikle İnce Burun tarafindaki akintiya dikkat etmek lazim. Kiyidan, hemen hemen on dakikada bir kalkan tekneler, isterseniz sizi, kaleye goturuyor ve kalenin etrafini ceviren kayalarin baktigi o lacivert denizle bas basa kaliyorsunuz...
Denizden ayrilmak cok zordur bilirim...Fakat ''ben tarihte yolculuk yapmak istiyorum...'' diyorsaniz, civar sizi icine aliyor ve sinirsiz arkeolojik kalintiyi gorme imkani sunuyor. Basli basina bir acik hava muzesi gorunumundeki Mezarliklar vadisi iyi bir baslangic yeri olabilir. Orenyerinde ic ve dis kale kiliseler, sarniclar, su kemerleri, kaya mezarlari, lahitler ve tas dosemeli Roma yollari kismen ayaktadir. Bu arada Karakale'yi gezmeyi de unutmayin sakin...

Kizkalesi'nden yapilacak gunubirlik geziler sayesinde, yakin cevresinde bulunan Kanlidivane, Cennet ve Cehennem Magaralari, Narli Kuyu (..ki buz gibi masmavi denizi ve koydaki leziz balik lokantalariyla meshurdur), Silifke'de Silifke Kalesi, Uzuncaburc, Silifke muzesi, Ayetekla Kilisesi ..vb. gibi yerleri gorme imkani dogacaktir. Daha otede bakir kiyilariyla Aydincik, Ovacik ve Anamur gunubirlik gezilecek yerler arasindadir...
Cennetten bir kose arayanlara!...
TESEKKURLER.. 

TISAN 

Hobileriniz nelerdir diye sorsalar, tabiki bircok sey siralamam mumkun. Ama bunlarin arasinda ilk basta yer alan, hafta sonlari balik tutmak...Evet:)) Sasirmayin lutfen...Bir bayan balik tutmaktan hoslanir mi diye icinizden geciriyorsaniz, hemen cevaplamak isterim: Hemde cok, neredeyse tutku halinde...Tabi ailecek seviyor olmamiz, bunu daha da keyifli hale getiriyor..Mevsim musade etmedigi zaman karadan olta ile, bahar ve yaz aylarinda ise, tekne kazintimiz (fazla iddali olmayan 5.26m boyunda, 60hp motoru olan sari civciv teknemiz...) ile denize acilip, rastgele diyoruz...
Yine boyle bir hafta sonunda kendimize bir program yaptik. Uzun zamandir kismet olmayan, ama gitmek icin can attigimiz TISAN'a gitmeye karar verdik. TISAN'i ziyaret eden dostlarimizdan gitmeden yerimizi ayirtmamiz gerektigini ogrendik ve yer ayarlamasi icin bize yardimci olacak sahsa ulasarak, nerede konaklayabilecegimizi sorduk. Bize kiralanabilen villalardan bahsetti. Hepsi full esyali, ister tek katli ister dublex, ister triblex.....himm:)) Oldukca etkileyiciydi..Bize eslik edecek dostlarimiz da oldugu icin, dublex bir villayi, siki pazarliklar sonucunda ayirtip, cikacagimiz yol icin hazirlik yapmaya basladik. (Ev icin anlastigimiz fiyat gunluk 150 TL...)
TISAN'in cok guzel bir yer oldugunu duymustum. Biraz daha bilgi almak icin bir taraftan hazirlanip bir taraftan internetten arastirmaya basladim. Gordugum fotograflar ve okudugum yazilar daha gitmeden beni kendine hayran birakmisti. Direk bir alinti yaziyi sizinle paylasmak istiyorum ve tabii gorselleri de...Onun arkasindan kaldigimiz yerden devam edecegiz.

''Mersin'in Silifke ilcesine bagli,Yesilovacik beldesi sahilinde, mavi ve yesilin bulustugu koyda, Yunan kolonisi olarak kurulan antik kent, tarihi kalintilarinin yanisira, dogal guzellikleriyle gorenleri adeta buyuluyor. Akdenizin sakli cenneti olarak adlandirilan turkuaz rengi koy, Silifke Ilcesinin 31km guneybatisnda bulunuyor. Bugun TISAN adiyla bilinen APHRODISIAS antik kenti, beldenin denize uzanan burnunda yeraliyor. Il Kultur ve Truzim Mudurlugu kaynaklarindan derlenen bilgiye gore, dogu ve bati olmak uzere, iki limani olan antik kent, APHRODISIAS, I.O.VII. yuzyilda kurulmus bir yunan kolonisidir. Tarihi kalintilarin yani sira, doga guzellikleriylede on plana cikan ve ziyaretcilerini adeta buyuleyen antik kentin yakininda 1976 yilinda kurulmus, sakinlerinin buyuk bir cogunlugunu ANKARA'lilarin olusturdugu birde tatil koyu bulunuyor. Tisan adiyla kurulan tatil koyunde, dogu ve bati olmak uzere, kumu beyaz, mercan koylarini andiran turkuaz renkli iki koy ve doguya bakan koyun karsisinda, tatilcilerin yuzerek gidip gelebilecekleri mesafede iki de ada yer aliyor. Iki ayri sahilin bulunmasi, ruzgarin dogudan ve batidan esisiyle, dalgaya gore tatilcilere farkli secenekler sunuyor. TISAN, sessizligi, dogayi, denizi ve tarihi sevenler icin guzel bir mekan olarak dikkat cekiyor. Cakil taslarinin bile metrelerce uzaktan gorulebildigi koy, son yillarda dalgiclarinda ilgi odagi haline gelmistir....''
Eklemem gereken cok onemli bir sey de sakli cennet olarak tabir edilen bu yoreyi, Kibris Harekatinda, bir albayin helikopter ile bolgeden gecerken kesfetmis oldugudur. Nihayet, gerekli hazirliklarimizi tamamladiktan sonra yola cikiyoruz. Bize eslik eden arkadaslarimiz diger bir aracta, onlu arkali gidiyoruz. Bizim araca romorkta tekne bagli oldugu icin fazla hizli gitme olasiligimiz yok. Ama bir an once varmak istedigimizden, heyecenla, acele etmiyor degiliz hani...Yolda bir ara durup market alisverisimizi de yaptik. Yola devam...

Kizkalesi, Silifke ve Tasucu'nu da gectikten sonra Tisan yol ayrimina nihayet kavustuk. Cikmamiz gereken virajli yollarin ardindan, inilecek virajlari fazla hesaba katmadan tirmanmaya basladik. Tepeye geldigimizde ise......Aman allahim!!! Bu manzarayi kesinlikle gormelisiniz cunku muhtesem bir goruntu...Bizi nasil etkilemis olmali ki yaklasik 20-25dk. sadece manzarayi izledik. Tabi biz hala farkinda degildik, inilecek olan yolun ne kadar dik ve virajli oldugunun...Arkadaslar araclari ile rahatca dik yolu asagi dogru inerken, biz arkamizdaki tekne ile bu yolu nasil inecegimizin planini yapiyorduk. Neden mi? Cunku aracimiz van tipi ufak bir arac ve aracimiza bagli 5.30m lik bir tekne...Esim benden daha rahatti tabii. Sonucta burada boylece beklemeyecegiz ve bir sekilde inecegiz asagi, ama ben itiraf etmeliyim ki baya tedirgin oldum. Bu dik yamaci inerken tekne cok yuk bindirecek ustumuze ve kaymamiz icin oldukce dikkatli davranmamiz gerekecek. Sessizlik icinde ben bunlari dusunurken esim arabayi calistirdi ve yavas yavas inise gectik. Eli el freninde ,ayagi frende buyuk bir cesaretle o yamaci indik ama gelin bana sorun..:))
Site girisine geldigimizde artik arabanin kabortasindan dumanlar cikmaya baslamisti:)) Bu hararetli yolculugumuzun ardindan siteye girisimizi yaptik ve konakliyacagimiz yere dogru ilerledik. Guzel, bahceli, sirin bir ev bize merhaba dedi. Hemen esyalarimizi indirip, eve yerlestik. Gercekten evin icinde yok yok...Hersey tertemiz ve bir o kadar sik. Biraz dinlenmek icin once guzel bir kahve molasi verdik. Ve mis kokulu ciceklerin olusturdugu bahcede, hem kahvelerimizi yudumladik hemde yorgunluk attik. Asagi yukari 3 saat suren yol yorgunlugu ancak boyle atilabilirdi ustumuzden.

Hemen bir sahil turu yapmak istedik. Ve indigimiz sahile vuran ay isigi ortami isil isil yaparken, burada olmanin keyfini kendimizi kumsala atarak cikarttik. Ay isiginda bu kadar masum ve guzel olan bu yer acaba sabah nasil gorunecekti, meraktaydik... Aciktigimizin farkina vararak tekrar evimizin yolunu tuttuk. Ve aklimizda olan tek sey...Mangali bir an once yakmak..:)) Saat 22.00'den sonra etrafin ne kadar sesesizlestiginin farkina vardik. Herkez evine cekilmis ve sokaklarda sadece miyavlayan kedilerin sesi var. Tam bir huzur.....
Sabah erkenden kalktik..Bahcede guzel bir kahvalti ve ardindan denize acilma vakti...Deniz icin gerekli ekipmanlarimizi yanimiza aldiktan sonra sahile dogru yola ciktik. Aksam ay isiginda hayran kaldigimiz sahil, bizi gun isiginda da sasirtmadi ve biz tabiri caizse TISAN'a asik olduk...Esim tekneyi uygun olan yerden indirene kadar biz kendimizi masmavi suya birakmistik bile..Biraz yuzdukten sonra Tisan'in bilinen guzel koylarini bizde kesfedelim dedik ve tekne ile acilmaya basladik..Burunu donup diger koya dogru ilerlerken yunuslar bize eslik etmeye basaldi...Tablo harikaydi...Yanimiza makinamizi alamadigimiz icin fotograf cekmek buyuk bir sikinti olsa da bazi internet gorsellerinden faydalanarak size guzel fotolar sunmaya calisiyorum...
Iki koy da bahsedildigi kadar guzel. Bu arada, ufacik bir koy daha kesfettik. Hem yuzmek icin hemde olta atmak icin uygun bir yer oldugu kanisina vararak capamizi biraktik... Gunes yakiyor, deniz buz gibi...Koy binbir cesit cakil taslariyla dolu...Yuzerek kiyiya ciktik..Belki bir ya da iki cadir kurulabilecek buyuklukte olan bu sirin koyun rengarenk ve irili ufakli cakil taslarindan avuc avuc topladik. Ben tekrardan tekneye donerek, olta atmak icin hazirlik yapan esime yardimci olmaya karar verdim..En azindan igne ucuna takacagimiz karidesleri ufak parcalara ayirayim da, hazira konmus gibi olmayayim dedim:))

Oltalar hazir. Yemleri de ucuna taktik, hadi bakalim rastgele...Aradan 20-25 dk gecmiyor..heytt...:)) derya kuzusu bunlar!!! Teker teker karagozler gelmeye basliyor...Olta isi sabir isidir..Bazen sansiniz yaver gider atar atmaz duser baliklar oltaya. Bazen de saatlerce beklemek icap eder, sessiz sakin ama umutlu:)) Muhakkak duser bir iki tane de olsa..Boyle giderse aksama ziyafet var...
Tam baliklar cifter cifter gelirken, bir taraftan da sadece bize ait olan koyda diledigimiz gibi bagira bagira sarkilar soyleyip deniz sefasi yaparken, deniz birden bire dalgalandi.. "Noldu, hayirdir" dememize kalmadan, solugu yanimizda, bizim teknenin yaklasik 10 kati buyuklugunde (abartmiyorum :)) belkide daha buyuk), ici hinca hinc insan dolu gezi teknesi yanasti. Anlasilan biz baya sahiplenmisiz bu koyu...Nerden ciktilar bunlar simdi demeye kalmadi, ustune bir tekne daha...)) Olan bizim baliklara oldu...Mecburen oltalari topladik. Bir havuz haline gelen canim guzel koyu, istemeye istemeye birakip ayrilmak zorunda kaldik.....Zaten acikmistik ta..
Tekrardan sahile donup hem dinlenme hem de atistirmak icin kendimize zaman yaratmis olduk...Tuttugumuz baliklari da aksama saklamaya gerek yok...Oglen ile ikindi arasinda da pekala guzel gidebilir diye dusunurken, bir cocugun sahilden mutsuz ve yorgun olta attigini gordum. Yanina yaklasip biraz muhabbet ettikten sonra saatlerdir olta attigini ama hic balik tutamadigini ogrendim ve bizim karagozleri ona hediye ederek, elimiz bos ama bir cocugu mutlu etmis olmanin hazzi ile evimizin yolunu tuttuk..
Heryer mustakil, bol yesillikli bahceli ev ve mukemmel villalarla dolu....Burada yasamak herhalde insanin omrune omur katar. Yururken mis gibi kokularin duyuldugu bir firin ile karsilastik...Firinda ne istersen yapiliyor...Sen yeterki iste!! Bir guzel acligimizi bastirdiktan sonra , eve varip dinlenmeye gectik...
Iki saaatlik dinlenmeden sonra yine kendimizi sahile attik..Koy tiklim tiklim dolu....Ve dusunmeden edemedim bu kadar insanin oldugu bir yer, gece nasil sakin olabiliyor diye...Ama Tisan'i Tisan yapan da bu sanirim...HUZUR...Tekrardan tekne ile kesfettigimiz koyumuza dogru yol aldik...Super...Koy yine bize kalmis. Gitmisler:))
Bu arada yeri gelmisken,Tasucu'ndan gunubirlik tekne turlarina, yat gezilerine katilabileceginizi belirteyim. Bu geziler sayesinde de Tisan'i gorme olasiliginiz mevcut. Tasucu'ndan kalkan tekneler, Barboros koyu, Dana adasi, Tisan, Bogsak gibi ya da istege bagli olarak ozel tur programlari ile size deniz ve dogayi birarada sunabilir. Bu hatirlatmayi da yaptiktan sonra, koyumuzun tadini cikatmaya devam edelim..
Bu arada Buyukeceli'den donen iki grup dostumuz bize surpriz yaparak yanimiza ugradilar. Onlarinda bize katilmasiyla keyifli gecen tatilimiz, daha da keyiflendi. Sahilden onlari da tekneye alip tekrar Tisan yarim adasi etrafinda turlamaya, koylarda mola verip biraz dolasmaya basladik. Denize girmek isteyenlerimiz deniz sefasi surerken, ben ve esim oltalarimizi denize atmaya basladik...Sansimiz bu sefer pek acik olmadi. Oltaya degen balik bile yok. Hani soyle gecerken kuyruklari deyse..:)) Demistim ya, bu is sabir isi...Bu arada biz bu cennet mekanin tadini cikartirken zaman bize inat hizli ilerlemis gunes yavas yavas cekilmeye baslamisti. Yanimiza ugrayarak, gunumuze tat katan doslarimizi kalmalari icin ikna edemedik ve bizde aksam yemegi icin "bayanlar mutfaga, beyler televizyon basina" seklindeki gorev paylasimini yaparak hazirliga koyulduk...Oldukca adil bir paylasim olmus degilmi:))
Hos bir masa, muhabbetli bir gece, sessizlik ve huzuru dinleyerek yudumladigimiz kahvelerimiz...Burada koca bir omur gecirebiliriz...Sabah erkenden kalktik ve ogleden sonra yola cikacagimiz icin zamani hzili kullanmaya karar verdik. Karsimizdaki Kosrelik adasina gitmekti niyetimiz. Orada bir nekropol ve Erken Bizans kilisesi bulunuyormus. Onu merak edip gormek isterken, sahilde basima gelen talihsiz bir kaza sonucu (ayagimdaki terlikleri cikararak yalinayak yuremeye karar verip, ayagimi bir cam parcasiyla kestim de..: )) gitmek nasip olmadi. Ciddi bisey degildi gerci ama, yine de denize acilmak istemedik...Biraz daha temiz hava ve bahce keyfi surdukten sonra hazirliklari tamamlayip yola cikmak icin toparlandik. Burdan ayrilmayi istemiyorduk...Ama ertesi gun ise gitmek gerek:)) Tekrardan gelme sozunu kendimize vererek ve burayi kesfedenlere, bu kadar nezih ve guzel kalmasini saglayan sakinlerine, sonsuz sukranlarimizi sunarak, yola ciktik...